Ήλιος, φλοράλ πουκάμισα, βόλτες και μελωδίες που σου δείχνουν πως είναι άνοιξη και η ευτυχία ξύπνησε από βαθύ ύπνο.

“Σε πέτρινα σοκάκια, σε πουκάμισα φλοράλ, έμεινε η γεύση σου σε μια καρτποστάλ”. Πάντα κάποιες μελωδίες είναι ταυτισμένες με είκονες, αρώματα και συναισθήματα. Κάποιες μελωδίες τις “κολλάς” χωρίς να έχεις καταλάβει από πού και πώς,.αλλά “παίζουν” ξανά και ξανά στο κεφάλι σου. Και τότε με έναν μαγικό τρόπο είναι σαν να αυξάνονται μαζί με τον ήχο και οι ορμόνες της χαράς, σαν να δέχεσαι μικρές ενέσεις ενέργειας, αυτής που τον χειμώνα είχε πέσει σε βαθύ ύπνο, αλλά τώρα ξύπνησε για τα καλά.

Η άνοιξη πάντα δίνει πολλές υποσχέσεις, από εκείνες που τόσο ποθείς να βγουν αληθινές. Την άνοιξη, όμως, νιώθεις ότι. είσαι λιγότερο απαιτητικ@, δεν ζητάς πολλά. Μόνο αυτά που τελικά ζεσταίνουν την ψυχή σου. 

Ήλιος, ελαφριά πουκάμισα, ένας καφές στο χέρι, μια βόλτα σε αγαπημένα λημέρια,.λίγα λουλούδια από την κοντινή υπαίθρια αγορά, τραγούδια από ανοιχτά παράθυρα,.γέλια στα γρασίδια, τα πρώτα παγωτά, νέες γνωριμίες και περιπέτειες που περιμένουν στη γωνία.

Αν τα βάλεις όλα αυτά μαζί, έχεις την πιο αντιπροσωπευτική ανοιξιάτικη καρτ ποστάλ. Βάλε και λίγες συναυλίες, λίγες μικρές αποδράσεις στη φύση,.ένα κλαδί αμυγδαλιάς στο βάζο, μια ποδηλατάδα και μία ακόμη σφιχτή αγκαλιά. Βάλε και ένα φιλί, από αυτά τα πρώτα που δεν τα ξεχνάς εύκολα, ή από τα γνώριμα, που δεν θες να χάσεις ποτέ.

Α, και μια play list που θα ονομάσεις “Βρήκαμε την άνοιξη” και λίγες κρυφές αφιερώσεις,.κάπου χωμένες ανάμεσα στους στίχους που έμαθες πια απ’ έξω και τραγουδάς πάλι με κλειστά μάτια, όπου κι αν σταθείς.

Η άνοιξη μυρίζει σαν τις παλιές μας αλληλογραφίες, με εκείνη την ανεπαίσθητη γλυκιά μυρωδιά που απλωνόταν στα. συρτάρια και στις τσάντες μας. Σκορπάει σε μυριάδες μικρές ηλιαχτίδες. Είναι φωτεινό τραγούδι που μιλά για τις όμορφες μέρες που σε περιμένουν εκεί έξω.

Σαν την πιο όμορφη καρτ ποστάλ που έλαβες ποτέ…