O Mάριος Σιμόπουλος οραματίζεται μια Θεσσαλονίκη πιο εικαστική! Με τα εντυπωσιακά murals του δίνει χρώμα στην πόλη, ειδικότερα στις σχολικές αυλές!

 

Ο Μάριος Σιμόπουλος είναι ο καλλιτέχνης που κρύβεται πίσω από τα πιο γνωστά murals της Θεσσαλονίκης. Δίνει χρώμα και χαρά σε σχολικές αυλές, αλλά και σε δημόσιους χώρους της πόλης. Όραμά του μια πιο art-friendly Θεσσαλονίκη, όπου τα παιδιά θα μαθαίνουν από μικρά να αγαπούν κάθε μορφή τέχνης. Ο ίδιος, ως εκπαιδευτικός, γνωρίζει καλά πόσο σημαντική είναι η επαφή των παιδιών με τα χρώματα, αλλά και τη χαρά που μπορεί να προκαλέσει μια τοιχογραφία! Μας μιλά για την τέχνη των murals και τη μαγεία του street art.

 

Έχεις βάλει την υπογραφή σου σε μερικά από τα πιο αγαπημένα murals της Θεσσαλονίκης. Τελικά, το χρώμα είναι μια βασική απουσία στην πόλη μας; Ιδανικά, πώς οραματίζεσαι τη Θεσσαλονίκη;

Η αλήθεια είναι ότι το χρώμα λείπει αρκετα από την πόλη μας. Τα τελευταία χρόνια, όμως, παρατηρείται μία έντονη προσπάθεια να δημιουργούνται και να υλοποιούνται όλο και περισσότερα murals στη Θεσσαλονίκη. Όλο και περισσότεροι νέοι καλλιτέχνες πλέον δραστηριοποιούνται στην τέχνη του δρόμου, με αποτέλεσμα η πόλη μας να αποκτά καθημερινά όλο και περισσότερο χρώμα.

Τη Θεσσαλονίκη την οραματίζομαι πιο εικαστική, με περισσότερους χώρους τέχνης και ειδικότερα χώρους που να μπορούν να φιλοξενήσουν μικρά παιδιά, ώστε από μικρή ηλικία να γνωριστούν με τη ζωγραφική και γενικότερα με την Τέχνη.

 

 

Το street art και το graffiti αποτελούν εδώ και χρόνια κομμάτι της κουλτούρας πολλών ευρωπαϊκών -και όχι μόνο- κρατών. Στη χώρα μας θα έλεγες ότι έχει καταφέρει να εδραιωθεί, όπως της αξίζει;

Γίνεται μεγάλη προσπάθεια από νέους, αλλά και πιο έμπειρους καλλιτέχνες. Eιδικότερα, στην Αθήνα έχουν γίνει σπουδαία murals και επιφάνειες τοίχων έχουν φιλοξενήσει πολύ γνωστούς καλλιτέχνες, ακόμη και από το εξωτερικό. Όμως, και εδώ στη Θεσσαλονίκη υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι καλλιτέχνες, οι οποίοι καθημερινά προσπαθούν να αναδείξουν τη μαγεία και την ομορφιά της street art μέσα από τις τοιχογραφίες.

 

Θυμάσαι τη φορά που δημιούργησες το πρώτο σου mural; Ποιες οι πιο έντονες αναμνήσεις από δημιουργίες σου;

Ναι, θυμάμαι! Ήμουν περίπου 25 ετών. Ζήτησα μια επιφάνεια σε έναν χώρο στη Χαλκιδική και μου έδωσαν την άδεια να ζωγραφίσω. Θυμάμαι πως είχα μείνει μέχρι αργά τη νύχτα, από την ανυπομονησία μου να το τελειώσω, για να είναι έτοιμο την επόμενη μέρα.

Οι αναμνήσεις που μένουν είναι οι αντιδράσεις του κόσμου. Είναι αυτή η αίσθηση που παίρνεις από τους ανθρώπους όταν κοιτούν τα έργα σου. Σου δείχνουν πόσο τους λείπει το χρώμα και η Τέχνη στους δρόμους!

 

 

Λατρεύεις να δίνεις χρώμα στις σχολικές αυλές, αφού έχεις δημιουργήσει πολλά murals σε σχολικά περιβάλλοντα. Πώς ξεκίνησε αυτή η ιδέα και τι ρόλο έπαιξε το ότι είσαι εκπαιδευτικός;

Οι αυλές των σχολείων είναι από τους αγαπημένους μου χώρους, για να ζωγραφίζω. Η λαχτάρα και η χαρά των παιδιών, που παίρνουν μέσα από τη διαδικασία μιας τοιχογραφίας, είναι το μεγαλύτερο κίνητρο για μένα. Η ιδέα ξεκίνησε σε συνεργασία με τον σύλλογο γονέων και κηδεμόνων, σε ένα από τα σχολεία που συνεργάστηκα. Είναι πολύ ευχάριστο και αισιόδοξο να συναντάς στα σχολεία δραστήριους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων, που να ενδιαφέρονται τόσο πολύ για τη ζωγραφική και την Τέχνη στα σχολεία.

 

 

Ποιο είναι το feedback, που λαμβάνεις από τα παιδιά, αλλά και τους άλλους εκπαιδευτικούς; Πώς αποφασίζεις κάθε φορά το εκάστοτε σχέδιο;

Το feedback και οι αντιδράσεις, που λαμβάνω από παιδιά γονείς και εκπαιδευτικούς, είναι μόνο θετικές και τα μηνύματα πολύ ενθαρρυντικά. Καθημερινά, ολοένα και περισσότερα σχολεία μού ζητούν να παρέμβουμε στους τοίχους, να δώσουμε χρώμα στις αυλές. Το ίδιο ζητούν και από συναδέλφους καλλιτέχνες.

Ο ρόλος μου ως εκπαιδευτικού έχει παίξει μεγάλο ρόλο. Έχω την τύχη να είμαι καθημερινά σε επαφή με τα παιδιά και τους εκπαιδευτικούς, καθώς και τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων. Έτσι, μπορώ με μεγαλύτερη ευκολία να προσεγγίσω, να προτείνω ιδέες και γενικά project μιας τοιχογραφίας. Η εξέλιξη και η πορεία των murals στα σχολεία είναι συγκλονιστική!

 

Ποια η γνώμη σου για τη graffiti και street art σκηνή στην πόλη; Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη ανοιχτή στη δημιουργικότητα;

Θεωρώ πως υπάρχουν πάρα πολλοί αξιόλογοι street artists στη Θεσσαλονίκη. Πολλούς από αυτούς τους θαυμάζω. Αυτό που με ικανοποιεί περισσότερο, είναι ότι όλο και περισσότεροι νέοι καλλιτέχνες και παιδιά θέλουν να ασχοληθούν με το συγκεκριμένο είδος τέχνης. Καθημερινά, δέχομαι τηλεφωνήματα από γονείς, που είτε θέλουν να αναλάβω τα παιδιά τους να διδαχτούν την τέχνη των murals, ή να με ρωτήσουν πού μπορούν να απευθυνθούν.

Πιστεύω πως οι τοιχογραφίες στα σχολεία είναι ένας βασικός παράγοντας, για αυτήν τη δίψα και την επιθυμία των νέων παιδιών να ασχοληθούν με τη street art και τα graffiti. Το θέμα και το σχέδιο το βρίσκουμε πάντα κατόπιν συνεννόησης με τον σύλλογο διδασκόντων και τον σύλλογο γονέων και κηδεμόνων. Προσπαθούμε πάντα να βρούμε κάτι, που να περνάει κάποιο μήνυμα στα παιδιά.

Αν σου ζητούσα να ξεχωρίσεις τα 3 πιο αγαπημένα σου murals;

Αγαπημένα μου murals είναι όλα όσα έχω κάνει στις αυλές των σχολείων. Γενικά, η χαρά των παιδιών είναι η μεγαλύτερη επιβράβευσή μου. Αν θα έπρεπε να ξεχωρίσω κάποια, είναι δύο τοιχογραφίες που έκανα σε συνεργασία με το Make-A-Wish. Εκπλήρωσα τις ευχές δύο μικρών ηρώων, ζωγραφίζοντας στους τοίχους των δωματίων τους.

 

Πρόσφατα αφαιρέθηκαν ώρες από το μάθημα των εικαστικών στο Λύκειο. Από την εμπειρία σου, ποιο είναι το μεγαλύτερο «αγκάθι» στη διδασκαλία των καλλιτεχνικών στα σχολεία;

Το πρόβλημα ξεκινάει πάντα από την Κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας. Ειδικότερα της τωρινής Υπουργού Παιδείας, που δείχνει καθημερινά, με τις πράξεις της, τις προθέσεις που έχει για υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας. Είδαμε όλοι πώς με συνοπτικές διαδικασίες αφαιρέθηκαν ώρες από το μάθημα των εικαστικών στο Λύκειο.

Πρέπει να δημιουργηθούν οι κατάλληλες υποδομές στα σχολεία, ώστε να μπορεί να διδαχθεί το μάθημα των εικαστικών, όσο πιο ορθολογικά γίνεται. Για παράδειγμα, στα 15 χρόνια υπηρεσίας μου στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, έχω βρει αίθουσα εικαστικών μόνο σε δύο σχολεία!

Είναι οι τοιχογραφίες σου ένας τρόπος για να αγαπήσουν τα παιδιά πιο ουσιαστικά την Τέχνη; Τι θα ήθελες να τους εμφυσήσεις;

Σαφώς και είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας, γιατί μέσα από τη διαδικασία μίας τοιχογραφίας τα παιδιά ζουν όλη αυτήν την εμπειρία, όλη τη μαγεία του πώς ένας άψυχος και γκρίζος τοίχος παίρνει σάρκα και οστά, παίρνει χρώμα και σταδιακά ζωντανεύει μπροστά τους.

Αυτό που θέλω να περάσω στα μικρά παιδιά, μέσα από τη δημιουργία μιας τοιχογραφίας, είναι η ομαδικότητα και η συνεργασία. Στόχος μου είναι περισσότερα παιδιά να ασχοληθούν με τη ζωγραφική και, γενικότερα, την Τέχνη.

 

Σου έχει τύχει να βανδαλίσουν τοιχογραφία σου; Πώς ένιωσες;

Ευτυχώς, μέχρι και σήμερα δεν μου έχει τύχει να βανδαλιστεί κάποια από τις τοιχογραφίες που έχω κάνει. Ίσως, βοήθησε ότι οι περισσότερες που έχω κάνει σε εξωτερικούς χώρους, αφορούν σχολεία. Έχω συναντήσει, όμως, πολύ όμορφες τοιχογραφίες, οι οποίες έχουν βανδαλιστεί. Αυτό που με λυπεί αφάνταστα, είναι η έλλειψη παιδείας και σεβασμού απέναντι στην τέχνη και τη δουλειά ενός καλλιτέχνη.

 

Μπορείς να μας αποκαλύψεις κάποιο mural που είναι στα σκαριά; Τι όνειρα κάνεις για το μέλλον;

Για το μέλλον υπάρχουν πολλά σχέδια για τοιχογραφίες. Ωστόσο, ανυπομονώ για μία συγκεκριμένη τοιχογραφία, η οποία βρίσκεται σε στάδιο συζητήσεων τις τελευταίες ημέρες και αφορά ένα ακόμη σχολείο.

 

BRIEF Q&A

Aγαπημένος street artist: Julien Malland, γνωστός ως SETH.

H Tέχνη μπορεί: Να σώσει την ψυχή σου!

Aγαπημένη μου συνήθεια: Να παίζω με την κορούλα μου.

Στην πόλη θα με βρεις: Κάπου να ζωγραφίζω.

H Θεσσαλονίκη με 3 λέξεις: Περιπετειώδης-Δημιουργική-Ερωτεύσιμη.

Quote of my life: “Το οφθαλμός αντί οφθαλμού θα τύφλωσει όλον τον κόσμο”, Μαχάτμα Γκάντι.