Home / Cozyhome  / Cozy Meets  / Fabrizio Casiraghi, ένας Ιταλός με γαλλική ματιά

Fabrizio Casiraghi, ένας Ιταλός με γαλλική ματιά

Ο Fabrizio Casiraghi έχει ιταλική καταγωγή αλλά γαλλική ματιά ως σχεδιαστής. Γνωρίζει καλά πώς να “παντρεύει” τις αντιθέσεις με λυρικό τρόπο.

 

Γεννημένος στο Μιλάνο από μια οικογένεια γνωστή για τις διασυνδέσεις της με την ιταλική βασιλική οικογένεια και την υψηλή κοινωνία,.ο Fabrizio Casiraghi ταξίδευε συχνά με τους γονείς του,.αναπτύσσοντας μια αισθητική ευαισθησία ριζωμένη σε ένα παλιό, ευρωπαϊκό είδος κομψότητας.

 

 

Ο Fabrizio Casiraghi γεννήθηκε το 1986 και εμπνεύστηκε κυρίως δημιουργικά τη δεκαετία του 1990. Αφού ολοκλήρωσε πτυχίο αρχιτεκτονικής και πολεοδομίας στο Politecnico di Milano,.πέρασε ένα χρόνο στο Παρίσι στο ατελιέ του Γάλλου σταρχιτέκτονα Dominique Perrault, ο οποίος σχεδίασε την Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας.

 

Επέστρεψε στο Μιλάνο και ανέλαβε θέση στο Fondo Ambiente Italiano,.ένα ιδιωτικό ίδρυμα που από το 1975 ασχολείται με την προστασία περίπου 60 ιταλικών μνημείων και εθνικών πάρκων, όπως η Villa Necchi Campiglio του Μιλάνου, που χτίστηκε μεταξύ 1932 και 1935 από τον Piero Portaluppi.

 

 

Η αγάπη για το interior design

Εκεί ερωτεύτηκε για πρώτη φορά τo interior design. Eκεί έμαθε για το χρώμα, την ατμόσφαιρα, το φως. Ακολούθησε μια δουλειά σε ένα από τα πιο διάσημα πρακτορεία εσωτερικής διακόσμησης του Μιλάνου,.το Dimore Studio, όπου βελτίωσε περαιτέρω την τέχνη του, πριν τελικά δημιουργήσει το δικό του στούντιο το 2015 στο Παρίσι.

 

Όπως λέει ο ίδιος:  “Αγαπώ το Παρίσι. Προέρχομαι από γαλλόφιλη οικογένεια και μεγάλωσα με ρομαντικές αντιλήψεις. για τη χώρα και την πόλη. Είναι ένας καλός συμβιβασμός μεταξύ μιας μεγάλης ταραχώδους πόλης,.όπως το Λονδίνο ή η Νέα Υόρκη. Ο τρόπος ζωής εδώ μοιάζει πολύ με αυτόν στο Μιλάνο”.

 

 

Έχει δημιουργήσει ένα portfolio γεμάτο με σημαντικά έργα σε όλο το Παρίσι, τις Κάννες, το Λονδίνο και τις ΗΠΑ. Ο Casiraghi έχει φέρει κύρος σε κάθε του σχέδιο, διατηρώντας παράλληλα μια βασική αίσθηση ισορροπίας.

 

Αρχικά σχεδίαζε ιδιωτικές κατοικίες, ενώ στη συνέχεια επεκτάθηκε σε χώρους λιανικής και εστιατορίων. Η δουλειά του έχει επηρεαστεί σημαντικά από τον χρόνο που πέρασε με τη γιαγιά του στην πόλη Brixen.στην αυστριακή περιοχή Trentino-Alto Adige της Ιταλίας, καθώς και από Γάλλους καλλιτέχνες της δεκαετίας του ’30 και του ’40,.όπως οι Jean-Michel Frank, André Arbus, Jean Royère και Jacques-Émile Ruhlmann.

 

Προσεγγίζει τη δουλειά του ως ένα εκλεκτικό μείγμα παρελθόντος και παρόντος, υψηλού και χαμηλού, φτάνοντας ταυτόχρονα στην καρδιά των επιθυμιών των πελατών του.

 

 

H αρχή μιας σημαντικής πορείας

Είχε την τύχη να βρει έναν πρόθυμο προστάτη στο πρόσωπο του Julien Desselle, του ιδρυτή της Desselle Partners και ενός από τους κορυφαίους πράκτορες για αρχιτέκτονες και σχεδιαστές. Επιστράτευσε το ταλέντο του Casiraghi, για να μετατρέψει το νέο του απόκτημα, ένα κάποτε ψαράδικο κατάλυμα, στο ενετικό καταφύγιό του.

 

Όπως έχει πει ο Desselle “Ήταν ένα άλμα πίστης και λίγο δοκιμασία, η επιλογή του Fabrizio, αλλά ένιωσα ότι μπορούσε να δημιουργήσει ένα μέρος που δεν μοιάζει με τίποτα άλλο στη Βενετία”. Και έτσι έκανε. Όταν αυτό το έργο παρουσιάστηκε στους New York Times το 2017, προκάλεσε κύματα ενθουσιασμού.

 

 

Έκτοτε, το χαρτοφυλάκιο του Casiraghi γίνεται όλο και πιο δυνατό. Έχει σχεδιάσει ξενοδοχεία και εστιατόρια σε όλο τον κόσμο, καταστήματα για σπουδαίους οίκους όπως ο Kenzo, αλλά  και μια σειρά από εξαιρετικές κατοικίες. Φυσικά, η σχεδιαστική χάρη του έφτασε μέχρι την Ελλάδα, βάζοντας τη σφραγίδα του σε γνωστά μαγαζιά της Μυκόνου.

 

 

 

“Ένα έργο γεννιέται από περιορισμούς. Το moodboard μου συντίθεται από την τοποθεσία, φυσικά, αλλά και από τις εικόνες που έχει ήδη στο μυαλό του ο πελάτης”, λέει ο ίδιος. “Ο ρόλος μου είναι να ακούω, να προσαρμόζομαι και να μην επιβάλλω την υπογραφή μου.”

 

Το σίγουρο είναι ότι ο Fabrizio Casiraghi έχει να δώσει πολλά στον χώρο του design, όντας ένας από τους πιο ταλαντούχους σχεδιαστές της γενιάς του. 

 

[email protected]

Οne quote, my point of view... “Let me live, love, and say it well in good sentences” Sylvia Plath