Ναι, από εσένα, το μικρό νήπιο, τ@ μαθητ@ δημοτικού, το γυμνασιόπαιδο και το λυκειόπαιδο. Από όλους σας θα ζητήσω πολλά με την αρχή αυτής της σχολικής χρονιάς…
Θα σου ζητήσω να φορέσεις το πιο φωτεινό χαμόγελό σου και να σηκώσεις το κεφάλι ψηλά, να μη σ’ αγγίζει κανένας και τίποτα!
Να χαράξεις την πορεία σου, όπως εσύ τη θες και να κυνηγήσεις τους στόχους σου, χωρίς να συμβιβαστείς.
Να σταθείς δίπλα στον συμμαθητή και τη συμμαθήτριά σου με ανοιχτή καρδιά, καθαρό μυαλό και απόλυτο σεβασμό στην όποια διαφορετικότητά του/της.
Θα σου ζητήσω ακόμα να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου και τους γύρω σου.
Να μοιράζεις απλόχερα και να δέχεσαι ασταμάτητα την αγάπη.
Να προσφέρεις σ’ έναν συνάνθρωπό σου σε ανάγκη, να φυτέψεις ένα δέντρο, να προστατεύσεις ένα αδέσποτο…
Θα σου ζητήσω ταπεινά και κάτι τελευταίο:
Σε παρακαλώ, θέλω να με συγχωρέσεις. Να ΜΑΣ συγχωρέσεις που σε απογοητεύσαμε.
Ντρέπομαι που σου ζητάω ν’ αποτινάξεις από πάνω σου όλη την ασχήμια που σ’ έχουμε ταΐσει – εγώ, η γενιά μου και οι γενιές πριν απ’ τη δική μου.
Ξέρω πως σου ζητάω πολλά, όταν βασίζομαι σε σένα, για να σπάσεις αυτήν την αλυσίδα…
Όταν σου ζητάω να σβήσεις ΕΣΥ τα δάση που κάψαμε, τις πλημμύρες και τις καταστροφές που δεν αντιμετωπίσαμε, τον πόνο που προκαλέσαμε…
Έχεις δίκιο! Είναι μεγάλο βάρος το να νιώθεις πως είσαι η τελευταία μου ελπίδα…
Χάρη σε σένα, όμως, μπορώ ακόμα να ονειρεύομαι κι εγώ.
Και το μόνο όνειρο που μου ‘χει απομείνει είναι πως εσύ θα γίνεις καλύτερ@ από μένα…
Καλύτερ@ από όλους μας!
Αυτό σού εύχομαι! Όχι μόνο για τη νέα σχολική χρονιά. Για όλη τη ζωή σου…
