Η Μαριάννα Γκιτσάκη μάς συστήθηκε ως Surtuko, μέσα από το food blog της και το γεμάτο χρώμα και γεύσεις Instagram account της.
Ανήκει στους τυχερούς, oι οποίοι μέσα στην περίοδο της καραντίνας κατάφεραν να ανακαλύψουν από την αρχή τον εαυτό τους και τα θέλω τους. Η Μαριάννα Γκιτσάκη aka Surtuko, ευτυχώς για εμάς,.γνωρίζει καλά τα μυστικά του καλού φαγητού, που δε θέλει κόπο αλλά τρόπο, και μας τα μαθαίνει με τον πιο άμεσο και fun τρόπο. Η νησιώτισσα, που μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη και ζει πια στην Αθήνα,.ξετρυπώνει τα πιο ψαγμένα στέκια για φαγητό και ποτό, ετοιμάζει τις πιο λαχταριστές μακαρονάδες.και ξέρει ακριβώς πώς είναι να φτιάχνεις κάτι από το μηδέν με ό,τι έχει το ψυγείο… Εμπνευστείτε!
Η καραντίνα ήταν για όλους μας μια πολύ ιδιαίτερη συνθήκη, μέσα από την οποία, όμως, εσύ κατάφερες να ανακαλύψεις αυτό που πραγματικά αγαπάς. Πώς ακριβώς έγινε αυτή η διεργασία μέσα σου και τελικά εκφράστηκε;
Ήταν κάπως η φυσική τροπή των πραγμάτων. Όταν με ρωτούσαν κάποιους μήνες πριν τι θέλω να κάνω στη ζωή μου, πραγματικά δεν ήξερα τι να απαντήσω. Ήξερα ότι δεν είμαι ικανοποιημένη με τη ζωή μου τότε. Ήξερα ότι θα ήθελα να κάνω κάτι που να μου δίνει ελευθερία,.και έκφρασης και κινήσεων, κάτι δημιουργικό, κάτι που να με κάνει challenge. Αλλά δεν ήξερα τι είναι αυτό.
Στην καραντίνα, που όσο να πεις οι συνθήκες πίεσαν πολύ τα πράγματα μέσα μου, βρήκα ότι αυτό που μου έδινε διέξοδο σε όλο αυτό που ζούσαμε, ήταν το φαγητό.
Η καθημερινή αναζήτηση του τι θα φάμε σήμερα, το να ανακαλύπτω συνταγές από όλον τον κόσμο και να ταξιδεύω νοητά, το να δημιουργώ με τα χέρια μου. Κάπως έτσι αποφάσισα να ξεκινήσω το blog,.περισσότερο σαν ένα παράλληλο project, και έναν τρόπο να εκτονώσω την δημιουργικότητά μου. Και από εκεί και πέρα εξελίχθηκε σε πλήρη απασχόληση.
Τι νιώθεις όταν μαγειρεύεις και για ποιους αγαπάς να μαγειρεύεις;
Είναι το λεγόμενο “me time”. Όταν κλείνω τη μέρα μου, ανοίγω το μάτι της κουζίνας μου… ή τον φούρνο μου, χαλαρώνω, αφήνομαι να δημιουργήσω, χωρίς να κρίνω τον εαυτό μου. Πρέπει να είναι από τις λίγες φορές που δεν με κρίνω,.που πειραματίζομαι χωρίς να φοβάμαι ότι θα αποτύχω,.γιατί ξέρω ότι αν δεν τα καταφέρω με την πρώτη, θα τα καταφέρω την επόμενη. Ή τη μεθεπόμενη…
Το μαγείρεμα για μένα είναι ή ατομική υπόθεση ή τέρμα κοινωνική. Μ’αρέσει να μαγειρεύω ή μόνο για εμένα, ή να μαγειρεύουμε παρέα. Έστω και αν η παρέα προσφέρει μόνο ηθική στήριξη και πρακτικά δεν κάνει τίποτα. Δεν είμαι ο τύπος που θα ετοιμάσει 10 διαφορετικά φαγητά,.για να τραπεζώσει κόσμο στο σπίτι. Αλλά απολαμβάνω να μαζεύω κόσμο γύρω από το island της κουζίνας, να μπαίνω από πίσω, και να βγάζω συνέχεια πιάτα, όσο τσιμπολογάμε και πίνουμε. Επίσης, μ’ αρέσει να χώνομαι στις κουζίνες όταν με καλούν για φαγητό και να βοηθάω στο μαγείρεμα. Οπότε, για να απαντήσω στην ερώτησή σου,.για όλα τα κοντινά μου πρόσωπα, αρκεί να είναι εκεί όσο μαγειρεύω.
Ξέρουμε ότι αγαπάς τις διεθνείς κουζίνες. Αν μπορούσες να μαγειρέψεις οπουδήποτε στον κόσμο, πού θα επέλεγες;
Προσπαθώ στριμώχνω κάποιο μαγειρικό workshop στα ταξίδια μου για να πάρω λίγη από την εμπειρία , αλλά τίποτα δεν μπορώ να συγκρίνω με τις φορές που έχω μαγειρέψει στην μικροσκοπική κουζίνα ενός ιστιοπλοϊκού, κάπου στη μέση του Αιγαίου, με νερό από τη θάλασσα.
https://www.instagram.com/reel/Cq2XIAroMQ3/?utm_source=ig_embed&utm_campaign=loading
Τελικά, γιατί το φαγητό είναι πολλά παραπάνω από μία βιολογική ανάγκη;
Για εμάς που έχουμε την τύχη να έχουμε καλύψει την βιολογική ανάγκη της τροφής, σίγουρα είναι πολλά περισσότερα. Είναι μια αφορμή για κοινωνικοποίηση, φροντίδα και αγάπη για τον εαυτό σου και για τους άλλους. Είναι ένας τρόπος έκφρασης. Και σίγουρα είναι συναισθηματικό αποκούμπι.
https://www.instagram.com/p/Cmti51Gpir-/?hl=el
Νομίζω ότι σαν food blogger ξεχωρίζεις γιατί αυτά που προτείνεις δεν είναι απλώς νόστιμα, αλλά μπορεί κανείς να τα ετοιμάσει εύκολα, με ό,τι έχει στο ψυγείο του. Ήταν αυτός ένας από τους στόχους σου εξαρχής;
Δεν θα μπορούσα να κάνω και αλλιώς! Αυτός είναι και ο τρόπος που μαγειρεύω κι εγώ. Δεν το παίζω “ειδική”, που δεν είμαι και άλλωστε. Για μένα η μαγειρική είναι ένα ταξίδι. Ανακαλύπτω πράγματα κάθε μέρα. Κάνω λάθη, κάποιες φορές τα σώζω, κάποιες όχι, αλλά σίγουρα μαθαίνω κάθε φορά. Αυτό που θα με έκανε πραγματικά χαρούμενη θα ήταν κόσμος που δεν μαγειρεύει ιδιαίτερα, ή που θεωρεί ότι “δεν ξέρει” να μαγειρεύει, να εμπνευστεί, να μπει στην κουζίνα, χωρίς άγχος, και να απολαύσει τη διαδικασία. Γιατί πραγματικά η μαγειρική είναι απόλαυση!
Ένα άλλο χαρακτηριστικό όσων μας προτείνεις είναι ότι δεν έχουν βγει από στιλιζαρισμένη φωτογράφιση, αλλά είναι ρεαλιστικά και μπορούμε να ταυτιστούμε με αυτά.
Αυτό σίγουρα δεν ήταν από τους στόχους εξαρχής! Όταν ξεκίνησα, ήθελα να έχω μια τέλεια, minimal, και χωρίς κανένα ψεγάδι εικόνα. Κάτι που όσο να’ναι με καταπίεζε. Στην πορεία, ευτυχώς σχετικά γρήγορα, χαλάρωσα, άρχισα να πιτσιλάω,.να παίζω με το φαγητό μου, και πραγματικά εκεί ήταν που άρχισα να το διασκεδάζω.
https://www.instagram.com/p/Crz6smMok1O/?hl=el
Η μαγειρική θέλει κόπο ή τρόπο;
Θα πω διάθεση, που μάλλον είναι πιο κοντά στον τρόπο. Κόπος είναι όταν το κάνεις καταναγκαστικά. Μπορείς να ετοιμάσεις κάτι σε 5 λεπτά και να είναι κόπος,.και μπορεί να ετοιμάσεις κάτι σε 5 ώρες και να είναι διασκέδαση.
Θα σου πω πότε για μένα η μαγειρική σταμάτησε να είναι κόπος. Όταν παράτησα τη συνταγή, που μέχρι τότε ακολουθούσα ευλαβικά, στην άκρη,.έβαλα μια κατσαρόλα στη φωτιά,.και έκανα ό,τι μου ήρθε, από αυτά που ξέρω, από αυτά που θυμόμουν και από αυτά που είχα όρεξη. Και οκ, μπορεί να γράφω συνταγές για να ζήσω,.αλλά θα ήμουν πιο ευτυχισμένη αν αυτές αποτελούσαν έμπνευση για να κάνετε τα δικά σας, παρά αν τις ακολουθούσατε ευλαβικά.
Τον γάτο σου τον έχεις βγάλει Μπακαλιάρο και τον σκύλο σου Churro! Μας μπερδεύεις και δεν μπορούμε να καταλάβουμε αν αγαπάς περισσότερα τα αλμυρά ή τα γλυκά…
Αν με ρωτάς, αν αγαπάω πιο πολύ τον γάτο μου ή τον σκύλο μου δεν θα πέσω στην παγίδα να απαντήσω! (γέλια) Αλλά θα απαντήσω για φαγητό. Ξεκάθαρα τα αλμυρά! Ο Μπακαλιάρος βέβαια παραλίγο να λεγόταν Μπακλαβάς,.γιατί ήταν τόσο γλυκός! Αλλά αν τα έβλεπες και τα δύο όταν τα βρήκα, θα καταλάβαινες ακριβώς γιατί πήραν αυτά τα ονόματα.
https://www.instagram.com/p/CihSQ2mj217/?hl=el
Τι θα βρει κανείς πάντα στο ψυγείο σου και τι θα μπορούσες να τρως κυριολεκτικά κάθε μέρα;
Τώρα που είναι καλοκαιράκι, ντομάτες. Όχι στο ψυγείο βέβαια, γιατί δεν μπαίνουν εκεί! Και θα τις τρώω κυριολεκτικά κάθε μέρα,.μέχρι τον Οκτώβριο-Νοέμβριο, που θα τελειώσει η σεζόν τους.
Σε τι φάση σε πετυχαίνουμε αυτόν τον καιρό; Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας τα καλοκαιρινά σου σχέδια;
Τα καλοκαιρινά μου σχέδια δεν υπάρχουν! Θα πάω σίγουρα κάποιες μέρες Πόρτο Ράφτη στους γονείς μου,.και από εκεί και πέρα όλα είναι ανοιχτά. Είμαι και λίγο last minute πλέον.
Μια νόστιμη ευχή για τη Surtuko;
Na ρέουν οι ιδέες και η δημιουργικότητα σαν τους κρόκους στα αβγά των 6.5 λεπτών!
Brief Q&A
Αγαπημένo καλοκαιρινό φαγητό: Οποιαδήποτε είδους μπαμπάτσικη ντοματοσαλάτα
Ιδανικό combo ποτού/φαγητού: Μακαρονάδα & κρασί
Τρία συστατικά που δεν αποχωρίζομαι: Μπούκοβο, κόλιανδρος, λάιμ / λεμόνια
Σουρτούκω, λιχούδω και…: Ενίοτε σπιτόγατα
H γεύση που έχει η ζωή της Μαριάννας σήμερα: Σαν ταϊλανδέζικο φαγητό. Γλυκιά, ξινή, αλμυρή και καυτερή ταυτόχρονα.
