Σύμφωνα με τον Αμερικανό ψυχολόγο Mark Travers, το φθινόπωρο δε σηματοδοτεί μόνο μια αλλαγή του καιρού, αλλά και ένα κομβικό σημείο στη ζωή πολλών από εμάς. Είτε πρόκειται για την αρχή των σπουδών μας, είτε για ένα νέο επαγγελματικό ξεκίνημα σε μια νέα πόλη ή την έναρξη ενός νέου κεφαλαίου σε ένα άγνωστο περιβάλλον, αυτή η μετάβαση προκαλεί συχνά ένα γλυκόπικρο συναίσθημα: τη νοσταλγία για το σπίτι.

Η νοσταλγία για το σπίτι είναι μια φυσική αντίδραση στην αλλαγή και αντανακλά τις βαθιές συνδέσεις μας με το σπίτι και τους αγαπημένους μας. Όπως εξηγεί ο Travers, αυτό το συναίσθημα συνδυάζει τη λαχτάρα με την αγάπη και την απώλεια και μπορεί να είναι ένας ανεπιθύμητος επισκέπτης σε περιόδους αλλαγής. Μάλιστα, μπορεί να μας… βρει σε ήρεμες στιγμές – όταν νιώθουμε πως μας λείπει η οικογένεια, το κατοικίδιο, οι φίλοι ή η γειτονιά μας.

Πώς μπορούμε, λοιπόν, να διαχειριστούμε τη νοσταλγία για το σπίτι; Ο Travers προτείνει δύο τρόπους:

1. Δημιουργούμε ένα νέο “κοινωνικό οικοσύστημα”

Όταν βρισκόμαστε σε ένα νέο περιβάλλον, μακριά από το σπίτι μας, η καλλιέργεια φρέσκων σχέσεων και κοινωνικών συνδέσεων γίνεται ένα ισχυρό εργαλείο για την ανακούφιση του συναισθήματος της νοσταλγίας για το σπίτι. Μια μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Journal of Research on Adolescence,.υποδηλώνει ότι η συναισθηματική υποστήριξη από φίλους και οικογένεια.επηρεάζει σημαντικά την ψυχική υγεία των νέων ενηλίκων κατά τη μετάβασή τους στο πανεπιστήμιο. Μάλιστα, η συναισθηματική υποστήριξη από φίλους αποτελεί κρίσιμο συστατικό της θετικής προσαρμογής.

Ωστόσο, η δημιουργία ενός νέου οικοσυστήματος δεν περιλαμβάνει μόνο νέους φίλους,.αλλά και μία εμβάθυνση στην τοπική κουλτούρα και κοινότητα. Ο Travers, λοιπόν, προτείνει να γίνουμε μέλος κάποιου συλλόγου ή οργανισμού που ανταποκρίνεται στα ενδιαφέροντά μας, όπως μια λέσχη βιβλίου, μια αθλητική ομάδα ή μια τοπική φιλανθρωπική οργάνωση. Αυτές οι ομάδες προσφέρουν μια εξαιρετική πλατφόρμα για να συναντήσουμε ομοϊδεάτες και να δημιουργήσουμε ουσιαστικές συνδέσεις. Παράλληλα, μία άλλη έρευνα δείχνει ότι όσοι διατηρούν τις θρησκευτικές πρακτικές τους.τείνουν να βιώνουν μια μείωση της νοσταλγίας για το σπίτι κατά τη μετάβαση σε ένα νέο περιβάλλον.

2. Καλλιεργούμε την εξοικείωση σε νέα περιβάλλοντα

Η μετάβαση σε ένα νέο περιβάλλον μπορεί να είναι δύσκολη, αλλά υπάρχουν τρόποι για να γίνει πιο ομαλή. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την ενσωμάτωση στοιχείων του παλιού μας σπιτιού στον νέο μας χώρο,.όπως η εξατομίκευση του καθιστικού μας με αγαπημένα αντικείμενα – π.χ. με φωτογραφίες ή αναμνηστικά. Η διατήρηση οικείων ρουτινών, όπως η προπόνηση ή η ώρα του ύπνου, μπορεί επίσης να μας βοηθήσει. Το μαγείρεμα των αγαπημένων μας γευμάτων μπορεί να είναι θεραπευτικό και ανακουφιστικό,.αλλά και μια ευκαιρία να μοιραστούμε τον πολιτισμό μας με νέους φίλους.

Εξίσου σημαντικό είναι, όμως, και το να είμαστε ανοιχτοί στη δημιουργία νέων συνηθειών και δραστηριοτήτων.που μπορούν να μας καθηλώσουν στη στιγμή και να δημιουργήσουν φρέσκες, αγαπημένες αναμνήσεις. Άλλωστε, κάθε νέα σχέση που δημιουργούμε είναι ένα βήμα.για να κάνουμε αυτό το άγνωστο μέρος να φαντάζει λίγο περισσότερο σαν το σπίτι μας.