Τσικνοπέμπτη και κατοικίδια

March 3, 2021

09:12

Ο DVM Δημήτριος Τσουκαλάς αναλύει τους κινδύνους που επιφυλάσσει η Τσικνοπέμπτη για τα κατοικίδια και προτείνει λύσεις για να γιορτάσουμε με ασφάλεια τη συγκεκριμένη μέρα, συντροφιά με τους τετράποδους φίλους μας!

Το να συζητάμε για Τσικνοπέμπτη εν μέσω καθολικής -σχεδόν- καραντίνας θα έλεγε κανείς πως είναι οξύμωρο, υπερβολικό ή και προκλητικό (για κάποιους). Εν τούτοις, έστω και ατομικά ή οικογενειακά οι περισσότεροι θα προσπαθήσουμε να δώσουμε μια νότα κανονικότητας στην καθημερινότητά μας, γιορτάζοντας την κρεατοφαγία στο έπακρο. Και φυσικά, όταν λέμε οικογενειακά, εννοούμε και συμπεριλαμβάνουμε και τα τετράποδα μέλη της οικογένειάς μας. Όπως, όμως, υπάρχουν κίνδυνοι για εμάς τους ανθρώπους από την υπερβολή που περικλείει η συγκεκριμένη ημέρα, έτσι ακριβώς υπάρχει και πλήθος κινδύνων για τους τετράποδους φίλους μας. Κίνδυνοι που προκαλούνται από λάθη που κάνουμε εμείς, οι κηδεμόνες τους.

Τα κόκαλα

Πρώτος και κύριος κίνδυνος είναι τα κόκαλα. Παραδοσιακά πολλοί έχουν την τάση (και την κακή συνήθεια) να δίνουν στους σκύλους τους τα κόκαλα από τα φαγητά που έχουν καταναλώσει. Είναι κοινός τόπος για τα κτηνιατρεία ανά την επικράτεια να έρχονται αντιμέτωπα τέτοιες μέρες με τις συνέπειες κατάποσης οστών. Συνέπειες οι οποίες κυμαίνονται από μια απλή δυσκοιλιότητα μέχρι και -όχι τόσο σπάνια όσο θα νομίσει κανείς- τον θάνατο του ζώου από τρώση οργάνων κι εσωτερική αιμορραγία.

“Μα γιατρέ”, ακούμε στα ιατρεία, “μια ζωή του δίνω κόκαλα και δεν έχει πάθει τίποτα”. Δυστυχώς, όπως λέει κι η λαϊκή ρήση, μια φορά θα γίνει το κακό. “Μα γιατρέ”, ένα άλλο επιχείρημα που ακούμε, “και τα αδέσποτα τρώνε κόκαλα και δεν παθαίνουν τίποτα”. Είναι πραγματικά λυπηρό το πόσο λίγο, πλην εξαιρέσεων, ζουν τα αδέσποτα σκυλιά. Οπότε κάτι τέτοιο δεν μπορεί να σταθεί ως επιχείρημα σε καμία σοβαρή συζήτηση περί ευζωίας και μακροημέρευσης του σκύλου μας. Ποτέ, λοιπόν, και για κανέναν απολύτως λόγο δεν δίνουμε κόκαλα στον σκύλο μας.

Οι μεζέδες

Ένας άλλος κίνδυνος που αντιμετωπίζουν οι σκύλοι μας μέρες γιορτής είναι οι “μεζέδες”, που μπορεί για εμάς τους ανθρώπους να είναι εκλεκτοί, για τους σκύλους μας όμως μπορεί να αποβούν μέχρι και μοιραίοι. Φαγητά με πολλά μπαχαρικά, σκόρδο/κρεμμύδι, ιδιαίτερα “βαριά” και λιπαρά εδέσματα και γλυκά μπορεί να προκαλούν ευδαιμονία στον άνθρωπο, στον σκύλο ωστόσο μπορεί να προκαλέσουν πλήθος προβλημάτων, ποικίλης σημαντικότητας και σοβαρότητας. Αν θέλουμε ο σκύλος μας να συμμετάσχει στη διασκέδασή μας, μπορεί να τραφεί με δικές του λιχουδιές, ή ακόμα καλύτερα με τις κροκέτες ή το όποιο φαγητό είναι φτιαγμένο ειδικά για αυτόν. Ούτως ή άλλως, όσο κι αν λέμε όλοι για τα σκυλιά μας πως είναι κακομαθημένα και κοιλιόδουλα, την παρέα μας επιζητούν κι όχι “ό,τι πέφτει από το τραπέζι”.

Οι ποσότητες

Ένας τελευταίος κίνδυνος, ο οποίος συχνά περνάει απαρατήρητος, είναι οι ποσότητες. Το ότι εμείς οι άνθρωποι, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, μπορεί να καταναλώσει -αναίτια συνήθως- τεράστιες ποσότητες φαγητού μια μέρα σαν την Τσικνοπέμπτη, δεν σημαίνει πως και οι σκύλοι μας συμμερίζονται την “ανάγκη” μας αυτή. Συχνά ακούμε στα ιατρεία που μας προσκομίζουν σκύλους με προβλήματα να μας λένε “μα γιατρέ, μια μπριζόλα του έδωσα μόνο, γιατί με κοιτούσε στα μάτια”. Το να δίνεις μια μπριζόλα σε έναν σκύλο 8 κιλών είναι σαν να τρώει -σε ευρεία αντιστοιχία- ένας ενήλικας ένα ολόκληρο αρνί σούβλας! Πιθανόν, σίγουρα κάποιος μπορεί να το κάνει, αλλά είναι υπερβολικό, έως οριακά αφύσικο.

Προσέχουμε, λοιπόν, για να έχουμε, ειδικά σε μέρες σαν την Τσικνοπέμπτη. Τα ίδια ισχύουν και για το Πάσχα, τα Χριστούγεννα και οποιαδήποτε άλλη γιορτή έχουμε συνηθίσει να συνοδεύουμε με γαστριμαργικές υπερβολές. Και φυσικά, τα ίδια σε γενικές γραμμές ισχύουν και για τις γάτες, με τη διαφορά πως οι γάτες, σαν πιο εκλεκτικά και προσεκτικά στη διατροφή τους ζώα, αποφεύγουν τις “κακοτοπιές” από ένστικτο και νοοτροπία.