Εφηβικοί έρωτες, μία -τουλάχιστον- αντισυμβατική μητέρα, μυστικά και μία δολοφονία. Εκ πρώτης όψεως, η σειρά Ginny & Georgia φαίνεται πως διαθέτει όλο το “πακέτο” για να είναι δημοφιλής.
Η άχαστη συνταγή “είμαι αντιδραστικ@ έφηβ@ και αναζητώ τον εαυτό μου” λειτουργεί εξαιρετικά.μέσα από τις ερμηνείες των Antonia Gentry (Ginny), Felix Mallard (Marcus), Sara Waisglass (Maxin).και των υπόλοιπων νεαρών μελών του cast. Ωστόσο, η δημιουργός της σειράς, Sarah Lambert, δε μένει σε αυτό. Αποδίδει με έναν ειλικρινή τρόπο όλη τη σύγχρονη πραγματικότητα της ήβης. Από την αμήχανη πρώτη φορά μέχρι την ντροπή που μπορεί να νιώσει ένα 15χρονο κορίτσι για την περίοδό του.κι από τις ανησυχίες για το σώμα και τη δημοφιλία μέχρι τη χρήση ουσιών.και τη διερεύνηση της σεξουαλικής ταυτότητας, σερβίρει τα πάντα στο πιάτο μας και μας ζητά να τα… χωνέψουμε.
Παράλληλα, θέτει σε πρώτο πλάνο δύο τεράστια ζητήματα: Την ψυχική υγεία και τον αυτοτραυματισμό.
Η διαρκής πίεση για αριστεία που βιώνουν οι έφηβοι από το κοινωνικό ή οικογενειακό πλαίσιο, η αδυναμία τους να ζητήσουν βοήθεια, το αίσθημα ντροπής και απογοήτευσης, όλα έχουν μια θέση στο τραπέζι. Η σκηνή που ο Marcus βυθίζεται ξανά στην κατάθλιψη και δηλώνει “τόσο απίστευτα μόνος” είναι μία από τις πιο δυνατές και ουσιαστικές της σειράς. Όπως και ο αγώνας της Ginny να εκφράσει τα συναισθήματά της, χωρίς να φτάνει στο σημείο να κάνει κακό στον εαυτό της.
Anthonia Gentry (Ginny), Felix Mallard (Marcus).
Τα δύσκολα, όμως, δε σταματούν εδώ, καθώς μπαίνουν στο τραπέζι η σεξουαλική κακοποίηση, η ενδοοικογενειακή βία και η δολοφονία. Η Georgia κάνει πράξη τη φράση που πολλοί γονείς -κακά τα ψέματα- έχουμε διατυπώσει στη σκέψη ότι κάποιος μπορεί να βλάψει το παιδί μας. Σκοτώνει για να προστατέψει το παιδί της από τη σεξουαλική κακοποίηση, που η ίδια έχει υποστεί ως παιδί. Είναι δυνατόν, όμως, να σπάσει με βία ο κύκλος της βίας; Ή, μήπως, απλά διαιωνίζεται; Σίγουρα, ο φόνος δεν μπορεί να είναι η απάντηση. Ωστόσο, ως γονιός, ένιωσα ρίγος ακούγοντας τη Georgia να λέει στη Ginny: “Ό,τι κάνω το κάνω για σένα. Αν δεν εμπιστεύεσαι εμένα, πίστεψε αυτό.” Και, φυσικά, η Brianne Howey αξίζει ένα μεγάλο μπράβο για την ερμηνεία της.
Θα μπορούσα να μακρηγορήσω ακόμα και για τον εξαιρετικό -κατά την ταπεινή μου άποψη- τρόπο, με τον οποίο προσεγγίζονται ο ρατσισμός και η αναζήτηση της ευτυχίας. Απλά, θα πω πως, προσωπικά, βρήκα λυτρωτικό ότι μία σειρά δείχνει πως είναι απόλυτα φυσικό για έναν έφηβο να αναζητά τη βοήθεια ειδικού, όταν ταλανίζεται η ψυχική του ισορροπία. Ναι, είναι φυσιολογικό να ερωτεύονται ένα λευκό αγόρι και ένα μαύρο κορίτσι. Είναι φυσιολογικό ένας έφηβος να μιλά ανοιχτά στους γονείς του για τη σεξουαλικότητά του και να γίνεται αποδεκτ@. Και είναι πολύ cool να ασχολείται με την ποίηση, τη ζωγραφική ή το θέατρο ή να συμμετέχει σε κοινωνικές δράσεις. Τεράστιας αξίας μηνύματα, απολύτως σημαντικά για μια γενιά παιδιών, που μοιάζει εγκλωβισμένη σε μία εικονική διάσταση και μια γενιά γονέων, που έχει πολλά “τέρατα” να παλέψει.
Εν κατακλείδι, η Ginny & Georgia είναι πολλά παραπάνω από ένα ακόμα εύπεπτο εφηβικό ρομάντζο – δράμα και επιδέχεται πολλών δεύτερων αναγνώσεων. Αν δεν την έχεις δει ακόμα, θα σου πρότεινα να το κάνεις!
PS: Στο πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν ακούγεται και αυτό το έπος…
Η σειρά Ginny & Georgia προβάλλεται στο Netflix.
Photo credits: Netflix
