Αν αυτό το φθινόπωρο σε βρίσκει να μην έχεις θέσει νέους στόχους, είμαι εδώ για να σου επιβεβαιώσω ό,τι λένε και οι  έρευνες: ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ!

Αν αναρωτιέσαι πώς προέκυψε η εξίσωση φθινόπωρο=νέοι στόχοι, τότε πρέπει μάλλον να “ταξιδέψεις” πίσω στον χρόνο, στα σχολικά σου χρόνια -μεταξύ μας, πάντα όλα εκεί οδηγούν.νέους

στόχους

Κάθε φορά που τελειώνει το καλοκαίρι, πέρα από το ότι αφήνεις πίσω την ανεμελιά και την ανάπαυλα από σκέψεις και. δουλειά, ένας άλλος βραχνάς έρχεται να “στοιχειώσει” το φθινόπωρό σου: Eσύ έθεσες νέους στόχους;

 

Όταν ήσουν ακόμα στο σχολείο, σίγουρα οι στόχοι διέφεραν, αλλά ήταν πάντα εκεί με μικρές διαφοροποιήσεις. Τα καινούρια σχολικά είδη ίσως να γλύκαιναν λίγο το άγχος για την επόμενη τάξη, αλλά κάθε φθινόπωρο σήμαινε μια νέα. αρχή και άρα νέους στόχους, είτε αυτοί περιελάμβαναν κάποιο ξενόγλωσσο πτυχίο, μία αθλητική διάκριση ή βελτίωση των βαθμών σου.

 

Πάντα το φθινόπωρο ζητούσε και ζητά κάτι από εμάς. 

 

Κι αν το φετινό φθινόπωρο σε βρίσκει σε μία φάση που δεν έχεις και, κυρίως, δεν θέλεις να δώσεις τίποτα; Αν δεν έχεις θέσει τον παραμικρό νέο στόχο; Αν απλώς θέλεις να αναπολήσεις λίγο ακόμα το καλοκαίρι που μέχρι. χθες σού χάριζε απλόχερα την ελευθερία που ζητούσες;

 

Η πρώτη, ίσως, σκέψη για τους περισσότερους από εμάς να έκρυβε μέσα της τεράστιο άγχος και αμφοβολία για το τι μας. συμβαίνει ή πώς θα προχωρήσουμε χωρίς την παραμικρή στοχοθεσία. “Και τώρα τί θα γένουμε χωρίς βαρβάρους” -όπου βάρβαροι βλέπε στόχους.

 

Θέλεις να σου πω τι θα γίνει; Απολύτως τίποτα. Τίποτα κακό. Κι αν δεν πιστεύεις εμένα που έπαψα πια για τους δικούς μου λόγους να γεμίζω σημειωματάρια με νέες αρχές, στόχους και μακροπρόθεσμα όνειρα,. πίστεψε τις σύγχρονες έρευνες που επιβεβαιώνουν ότι ναι, καλοί οι νέοι στόχοι, αλλά όχι απαραίτητοι για. να συνεχίσεις τη ζωή σου.

 

Όπως αποδεικνύεται, οι στόχοι είναι  καλοί για τον καθορισμό μιας κατεύθυνσης, αλλά δε σημαίνει ότι οδηγούν και στην. πρόοδο. Αυτό μάλλον σχετίζεται με τον χρόνο που σπαταλάμε στο να σκεφτόμαστε αυτούς τους νέους στόχους, αλλά όχι στον σχεδιασμό ενός νέου συστήματος, που θα μας οδηγήσει τελικά στην πρόοδο -ό,τι κι αν αυτή σημαίνει.

 

Με αφορμή τους πρόσφατους Ολυμπιακούς, σκέψου αυτό: Όλοι οι αθλητές είχαν στόχο ένα μετάλλιο. Λίγοι, όμως, το. φόρεσαν στον λαιμό τους. Ποιοι ήταν αυτοί; Ήταν οι αθλητές που είχαν το δικό τους σύστημα βελτιώσεων. Εκείνοι που δεν κοιτούσαν μόνο τον τερματισμό, αλλά την ίδια την πρόθεσή τους να αγωνιστούν για αυτόν.

 

 

Οι επιστήμονες έρχονται σαν από μηχανής θεοί να περιορίσουν τις πιθανές τύψεις μας για την απουσία. στοχοθεσίας, αποκαλύπτοντας ότι οι στόχοι μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά την ευτυχία μας. Αν δεν έχεις ακούσει για την “πλάνη κατά την άφιξη”, ο Άρθουρ Σ. Μπρουκς, κοινωνικός επιστήμονας και καθηγητής. στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, εξηγεί ότι αφορά την προσδοκία ότι μόλις φτάσουμε έναν στόχο, θα. είμαστε αυτομάτως πιο ευτυχισμένοι και πιο ικανοποιημένοι με τη ζωή μας.

 

Όταν καταφέρνουμε, λοιπόν, να περάσουμε τη “γραμμή τερματισμού”, ο ενθουσιασμός γίνεται καπνός, αναζητώντας τον. αμέσως επόμενο στόχο, που θα φέρει ξανά την πολυπόθητη ολοκλήρωση. Μόνο που αυτή μοιάζει να μην έρχεται ποτέ… “Η ευτυχία βρίσκεται στην πρόοδο και στην προσωπική ανάπτυξη, όχι σε αυτό που μπορούμε να δείξουμε στους άλλους”, τονίζει ο Μπρουκς. “Τελικά, ο στόχος δεν είναι η ευτυχία γιατί η ευτυχία δεν είναι προορισμός, είναι μια κατεύθυνση”,. συνεχίζει. “Ο τρόπος με τον οποίο γινόμαστε πιο ευτυχισμένοι δεν έχει να κάνει με τα πράγματα που συμβαίνουν έξω από εμάς, αλλά περισσότερο με την εσωτερική μας ζωή.”

 

Η επίτευξη ενός στόχου αλλάζει προσωρινά τη ζωή μας. Μια ζωή κυνηγάμε το αποτέλεσμα. Μόνο που το πρόβλημα δεν είναι το αποτέλεσμα, αλλά η πορεία που οδηγεί σε αυτό.   

 

Δυστυχώς, πάντα οι στόχοι κρύβουν μέσα τους την έννοια της επιτυχίας. Αν τον καταφέρεις είσαι επιτυχημέν@, αν όχι,. νιώθεις απογοήτευση που δεν ήσουν αρκετ@ για να τον πετύχεις.

 

 

Σκέψου το και αλλιώς. Τι νόημα έχει να γεμίσεις τις σελίδες με στόχους, που τελικά δεν σε κάνουν να νιώθεις καλύτερα. από ό,τι ήσουν χθες, προχθές, πέρυσι; Τι να τους κάνεις τους στόχους, αν δεν ζεις το σήμερα, τη στιγμή που ποτέ δεν θα. είναι ξανά η ίδια και εσύ δεν θα είσαι ποτέ ξανά ίδιο@ για να τη ζήσεις όπως τώρα;

 

Όχι, δεν δαιμονοποιώ τους στόχους, απλώς έπαψα να τους αφιερώνω τόσο πολύ χώρο στο μυαλό και στην ψυχή μου. Αν, λοιπόν, νιώθεις αυτό το φθινόπωρο ότι η ψυχή σου ασφυκτιά, περιορίσου σε έναν και μοναδικό στόχο κατ’ εξαίρεση:.να προσπαθείς να την ηρεμείς σε χρόνο Ενεστώτα.