“Είμαι ή δεν είμαι καλός γονέας;”
Μια ερώτηση, που προβληματίζει κάθε γονέα, νέο ή παλιό, όμως ήρθε η στιγμή να βάλουμε τα πράγματα σε μια άλλη βάση.
Ζούμε δυστυχώς σε μια εποχή, που όλα κινούνται γρήγορα γύρω μας, οι απαιτήσεις της καθημερινότητας είναι πολλές και ο κόσμος γύρω μας δεν είναι πάντα ευγενικός. Τα παιδιά μας καλούνται από μικρή ηλικία να αντιμετωπίσουν πολλές διαφορετικές συμπεριφορές, που προέρχονται από ποικίλα οικογενειακά περιβάλλοντα, τα οποία μπορεί να μην ταιριάζουν απόλυτα με τον δικό μας τρόπο ζωής.
Από την άλλη πλευρά, πολλές φορές στην προσπάθειά μας για το τέλειο, υπερβάλλουμε εαυτόν, το οποίο είναι πρώτα επικίνδυνο για τα ίδια τα παιδιά.
Με τις παρακάτω συμβουλές, θα είστε πάντα αυτό που χρειάζονται τα παιδιά σας!
1.Η αγάπη δεν κακομαθαίνει!
Η γνήσια, αγνή αγάπη δεν κακομαθαίνει και πρέπει να τη δίνουμε στα παιδιά μας! Με αγκαλιές, φροντίδα, βλέμματα…όχι με υλικά αγαθά, υπερβολική ανοχή ή ελαστικότητα!
2. Όλα όσα κάνετε έχουν σημασία…
Γίνετε ο καθρέφτης αυτού, που θέλετε να γίνει το παιδί σας. Πολλές φορές τα λόγια δεν έχουν καμία σημασία, όταν η στάση σας δείχνει το αντίθετο.
Δεν είναι εύκολο, αλλά δεν μπορεί, για παράδειγμα, να ζητάτε από το παιδί να μην φωνάζει, όταν εσείς του φωνάζετε.
3. Να είστε παρόντες
Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να είναι προτεραιότητά σας! Να εμπλακείτε ενεργά στη ζωή του, να γίνετε σημαντικό κομμάτι της, τόσο φυσικά όσο και πνευματικά.
Δεν είστε απλά κάποιος που το πηγαίνει σε μια δραστηριότητα. Είστε ο πιο θερμός υποστηρικτής του και βρίσκεστε εκεί, για να ακούσετε ό,τι το προβληματίζει.
4. Φερθείτε ανάλογα με την ηλικία του.
Η συμπεριφορά επηρεάζεται απόλυτα από την ηλικία του παιδιού σας. Προσαρμοστείτε και σκεφτείτε ότι ένα 13χρονο παιδί δεν έχει την ίδια συμπεριφορική ανάγκη με ένα 3χρονο.
5. Θέστε όρια!
Αν δεν το κάνετε πολύ έγκαιρα, δηλαδή από τα πρώτα έτη ζωής του παιδιού σας, μετά δεν είναι εύκολο να συμμαζευτεί αυτό και να οριοθετηθεί το ίδιο ως ενήλικας.
Εσείς από την πλευρά σας ως γονέας θα πρέπει να γνωρίζετε ανά πάση στιγμή πού βρίσκεται,.τι κάνει και με ποιον είναι και σιγά σιγά να του δίνετε τον χώρο που αρμόζει στην ηλικία του, ώστε να κάνει τις επιλογές του και να αντιμετωπίσει τυχόν συνέπειες.
6. Βοηθήστε στην ενίσχυση της ανεξαρτησίας του!
Όπως τα όρια είναι σημαντικά για τον σταδιακό αυτοέλεγχο, έτσι και η ενίσχυση της ανεξαρτησίας θα βοηθήσει το παιδί να νιώσει ότι έχει τον έλεγχο της ζωής του.
Από τη φύση μας και από πολύ μικρά, όλοι διεκδικούσαμε την ανεξαρτησία μας με πολλούς τρόπους. Αυτό δεν είναι ένδειξη απειθαρχίας, αλλά ανάγκη να ορίζουμε τον εαυτό μας!
Βοηθήστε ως γονέας αυτήν την εξέλιξη δίνοντας στο παιδί αρμοδιότητες, που θα πρέπει μόνο του να ολοκληρώσει!
7. Να είστε συνεπείς και να έχετε πρόγραμμα!
Οι κανόνες που θέτετε πρέπει να τηρούνται και να μην αλλάζουν καθημερινά και απροσδόκητα! Τα παιδιά χρειάζονται πρόγραμμα και όταν αυτό αλλάζει συνεχώς, τότε αποπροσανατολίζονται και οδηγούνται σε περίεργες συμπεριφορές.
Ξεκαθαρίστε όσα είναι αδιαπραγμάτευτα στην οικογένεια σας, όμορφα, ήρεμα και με συνέπεια και εξηγήστε στα παιδιά σας τους λόγους, απλά και κατανοητά!
8. Να σέβεστε πάντα τα παιδιά σας
Να τα σέβεστε απόλυτα και απαράκλητα! Όσο μικρά κι αν είναι, να τα σέβεστε! Είναι άνθρωποι που δημιουργήσατε, όμως δεν σας ανήκουν!
Ο ρόλος σας ως γονέας είναι σημαντικός, ώστε να τα βοηθήσετε να γίνουν περήφανοι άνθρωποι,.πρώτα για τον εαυτό τους και έπειτα για όσους θα συναναστραφούν στη ζωή τους.
Να τους απαντάτε ευγενικά, να τους αφήνετε να ολοκληρώνουν τις σκέψεις τους και να τις εκφράζουν, να τους δίνετε απλόχερα την προσοχή σας!
+1!
Ποτέ, μα ποτέ μην χτυπάτε τα παιδιά σας!
Μελέτες και επιστημονικά δεδομένα δείχνουν εδώ και πολλά χρόνια ότι η άσκηση βίας στα παιδιά τα κάνει.επιθετικά και καταλήγουν να μεγαλώσουν και να επιλύουν τις όποιες διαφορές τους ασκώντας βία.
Η βία δεν είναι επιτρεπτή, ούτε μεταξύ σοβαρού και αστείου!
