Μια διπλή έκθεση στην La Galerie Dior και το Azzedine Alaïa Foundation φωτίζει το απρόσμενο ταξίδι ενός εφήβου από την Τύνιδα που έγινε θρύλος της παγκόσμιας μόδας.
Όταν ο νεαρός Azzedine Alaïa πέρασε για πρώτη φορά τις πόρτες του οίκου Christian Dior τον Ιούνιο του 1956, κανείς – ούτε και ο ίδιος – δεν μπορούσε να προβλέψει πως οι δύο αυτοί κόσμοι θα συνδέονταν για πάντα. Ο έφηβος που έμεινε για μόλις πέντε ημέρες ως ασκούμενος στα εργαστήρια υψηλής ραπτικής του Dior, εξελίχθηκε σε έναν από τους σημαντικότερους δημιουργούς του 20ού αιώνα και στον μεγαλύτερο ιδιωτικό συλλέκτη vintage μόδας στον κόσμο.
Σήμερα, σχεδόν 70 χρόνια μετά από εκείνον τον σύντομο πρόλογο, η ιστορία επιστρέφει στο σημείο μηδέν. Η La Galerie Dior στο Παρίσι ενώνει τις δυνάμεις της με το Azzedine Alaïa Foundation και παρουσιάζει μια διπλή, μοναδική έκθεση που φέρνει στο φως τη μυστική μέχρι τώρα συλλογή του Alaïa: περίπου 600 δημιουργίες Dior, η πλειονότητα σχεδιασμένη από τον ίδιο τον Christian Dior.
Μια συλλογή που περίμενε δεκαετίες να αποκαλυφθεί
«Είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζουμε μια συλλογή που δεν μας ανήκει», δηλώνει ο Olivier Flaviano, διευθυντής της La Galerie Dior. «Όταν ανακαλύψαμε τη συλλογή, μείναμε άφωνοι – όχι μόνο από την ποιότητα, αλλά και από το γεγονός ότι υπήρχαν κομμάτια από κάθε χρονιά της θητείας του Dior.»
Η έκθεση «Azzedine Alaïa’s Dior Collection», που θα διαρκέσει έως τις 3 Μαΐου, παρουσιάζει 140 σύνολα, εκ των οποίων τα τρία τέταρτα ανήκαν στον Alaïa. Παράλληλα, από τις 15 Δεκεμβρίου, το Azzedine Alaïa Foundation εκθέτει 30 Dior φορέματα που ο ίδιος είχε συλλέξει, δίπλα σε ισάριθμες δικές του δημιουργίες – αποκαλύπτοντας έναν διάλογο δεκαετιών ανάμεσα στους δύο σχεδιαστές.
Πίσω από το μεγαλείο: μια επιστήμη μόδας
Ο επιμελητής Olivier Saillard, μαζί με τον αρχειονόμο Gaël Mamine και τις ομάδες του Dior Heritage, ταυτοποίησαν κάθε φόρεμα, εντοπίζοντας δεκάδες αυθεντικά ντοκουμέντα: σκίτσα, δελτία Τύπου, χειρόγραφες σημειώσεις. «Καμία από αυτές τις δημιουργίες δεν είχε παρουσιαστεί ξανά», εξηγεί ο Saillard. «Θέλαμε ο κόσμος να δει τη μόδα όχι μόνο ως τέχνη, αλλά και ως επιστήμη.»
Ανάμεσα στα εκθέματα βρίσκεται και η αυθεντική κάρτα εργαζομένου του Alaïa από τις πέντε ημέρες του στον οίκο Dior. Η έκθεση ανοίγει δύο ημέρες μετά την όγδοη επέτειο του θανάτου του – ένα συγκινητικό χρονικό σημείο για έναν σχεδιαστή που λάτρευε βαθιά τον Dior.
«Αυτή η επιστροφή είναι σύμβολο ελπίδας», λέει ο Saillard. «Ο Azzedine προερχόταν από φτωχικό περιβάλλον και έφτασε στην κορυφή της παγκόσμιας μόδας. Πέντε ημέρες στον Dior ήταν αρκετές για να γεννηθεί ένας θαυμασμός που κράτησε μια ζωή.»
Η αρχιτεκτονική της μόδας: όταν ο Dior συναντά τον Alaïa
Ο Alaïa αγαπούσε τις αυστηρές, δομημένες γραμμές – ένα πάθος που τον συνέδεε βαθιά με τον Dior. Η έκθεση αναδεικνύει την αρχιτεκτονική προσέγγιση του Dior στη γυναικεία σιλουέτα, μέσα από γκρι και μαύρα σύνολα με ονόματα όπως Ligne Ailée και Ligne Fuseau.
«Ο Dior σχεδίαζε μέχρι και 800 σκίτσα για κάθε συλλογή», σημειώνει ο Flaviano. «Είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζουμε τόσα πολλά πρωτότυπα σχέδιά του.»
Ανάμεσα στα πιο εντυπωσιακά κομμάτια:
- το Patchouli dress, με cage-like κατασκευή που ενέπνευσε πρόσφατα τον Jonathan Anderson·
- ο μινιμαλιστικός χιτώνας Surprise, που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για Ιάπωνες σχεδιαστές όπως ο Yohji Yamamoto.
Ο Saillard τονίζει ότι ο Alaïa γοητευόταν από την «κρυμμένη αρχιτεκτονική» των Dior φορεμάτων – τη δομή που επέτρεπε σε ένα φόρεμα να «στέκεται μόνο του».
Η ρομαντική πλευρά του Dior μέσα από τα μάτια του Alaïa
Πέρα από τη δομή, ο Alaïa είχε αδυναμία και στη ρομαντική διάσταση του Dior. Η έκθεση παρουσιάζει φορέματα γεμάτα λουλουδάτα μοτίβα, σύνθετα κεντήματα και εκρηκτικές χρωματικές παλέτες. Μια εντυπωσιακή αίθουσα με φορέματα σε αποχρώσεις έντονου κόκκινου περιβάλλεται από collection boards με δείγματα υφασμάτων – αποδεικνύοντας ότι leopard print και polka dots βρίσκονταν στο δημιουργικό σύμπαν του Dior ήδη από το 1947, το έτος του θρυλικού New Look.
Το αγαπημένο κομμάτι του Saillard;
Το strapless Fête au Village της Άνοιξης 1955: «Φρέσκο, φωτεινό, λεπτεπίλεπτο – μια δημιουργία που κάνει τον θεατή να χαμογελά. Ξεπερνά τη μόδα.»
Το τέλος ενός κύκλου και η αρχή ενός νέου
Το Azzedine Alaïa Foundation βρίσκεται πλέον στη διαδικασία αναγνώρισης ως μουσείο – μια αναγνώριση που θα τοποθετούσε οριστικά τον Alaïa στον χάρτη των μεγάλων μουσείων μόδας. Η παρούσα έκθεση δεν είναι απλώς μια αναδρομή. Είναι η αφήγηση ενός δεσμού: του νεαρού μαθητευόμενου που έγινε θρύλος και του οίκου που αποτέλεσε το πρώτο του σπίτι.
Και, όπως φαίνεται, το ταξίδι αυτό συνεχίζεται – ζωντανό, λαμπερό και πιο επίκαιρο από ποτέ.
