Πρόσφατα παρακολούθησα συνέντευξη του σπουδαίου Έλληνα σεφ Αθηναγόρα Κωστάκου, που ηγείται ελληνικών εστιατορίων ανά τον κόσμο. Ανέφερε πως πολλοί πελάτες του φροντίζουν πρώτα να κάνουν κράτηση σε τραπέζι και μετά κλείνουν τα εισιτήρια.
Τρελό; Ίσως όχι και τόσο.
Νομίζω ότι λίγο-πολύ το έχουμε ζήσει όλοι. Όχι απαραίτητα περιμένοντας την επιβεβαίωση μιας κράτησης από ακριβό εστιατόριο, αλλά έχοντας πάρει την απόφαση για ένα ταξίδι απλώς επειδή είδαμε ένα πιάτο, ένα γλυκό, μια μικρή ταβέρνα σε κάποιο reel ή story που μάς έκανε να πούμε: «εκεί θέλω να πάω».
Το φαγητό δεν είναι πια απλώς μέρος του ταξιδιού, είναι ο λόγος για τον οποίο ταξιδεύουμε.
Ο ταξιδιώτης του σήμερα αναζητά αυθεντικές γεύσεις, εμπειρίες που θα μοιραστεί στο Instagram, και επιστρέφει με τη βαλίτσα (και το κινητό του) γεμάτα νέες γευστικές αναμνήσεις.
Η γαστρονομία ενός τόπου είναι πλέον καθρέφτης της ταυτότητάς του. Καθορίζει σε μεγάλο βαθμό το πώς θα θυμόμαστε έναν προορισμό και αν θα θελήσουμε να επιστρέψουμε.
«Μάζεψε αναμνήσεις και όχι υλικά αγαθά», λέει το γνωστό ρητό· όμως σήμερα, οι αναμνήσεις αυτές είναι γεμάτες γεύσεις.
Θα ταξίδευες στη Ρώμη μόνο για το Κολοσσαίο και τη Φοντάνα ντι Τρέβι, αν δεν είχες βρει σε ποια trattoria θα δειπνήσεις μετά; Θα έκλεινες ανοιξιάτικη απόδραση στο Παρίσι χωρίς να έχεις στο μυαλό σου το άρωμα ενός φρεσκοψημένου croissant; Δύσκολα.
Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, ότι προορισμοί όπως το Τόκυο, το Μεξικό και το Παρίσι βρίσκονται σταθερά στις πρώτες θέσεις των παγκόσμιων κατατάξεων γαστρονομικού τουρισμού.
Ο
Το Τόκυο, με τη μεγαλύτερη συγκέντρωση εστιατορίων με αστέρι Michelin στον κόσμο, είναι ένας παράδεισος για όσους αναζητούν την τελειότητα στο πιάτο.
Το Μεξικό κερδίζει συνεχώς έδαφος με τη δυναμική street food κουλτούρα του και τη μοναδική σύνδεση της παράδοσης με τη μοντέρνα κουζίνα.
Και το Παρίσι, αιώνιο σύμβολο γαστρονομικής φινέτσας, αποδεικνύει ότι η τέχνη της γεύσης μπορεί να είναι εξίσου εμβληματική με την τέχνη των μουσείων του.
Και πράγματι, σύμφωνα με την έκθεση “Where is the World Traveling in 2025?” της Mabrian και της The Data Appeal Company – Almawave Group, η τάση αυτή αποτυπώνεται καθαρά: πόλεις όπως η Μαδρίτη και η Λισαβόνα γνωρίζουν ραγδαία άνοδο, αναδεικνυόμενες σε κορυφαίους γαστρονομικούς προορισμούς για το πρώτο εξάμηνο του 2025.
Αντίθετα, πιο παραδοσιακοί καλοκαιρινοί προορισμοί, όπως η Νάπολη, η Σικελία ή η Σαρδηνία, δείχνουν μια προσωρινή κάμψη, πριν ανακάμψουν όταν έρθει η εποχή των διακοπών.
Ίσως τελικά η νέα εποχή του τουρισμού να μην αφορά μόνο το «πού» ταξιδεύουμε, αλλά το «τι» γευόμαστε.
Το ταξίδι γίνεται πιο προσωπικό, πιο συναισθηματικό. Δεν κυνηγάμε απλώς αξιοθέατα, αλλά εμπειρίες που μας μένουν στο στόμα και στη μνήμη.
Γιατί, στο τέλος της ημέρας, το καλύτερο σουβενίρ ενός ταξιδιού δεν είναι πια ένα μαγνητάκι από το αεροδρόμιο, είναι μια γεύση που δεν ξεχνάς ποτέ και μπορείς να την πάρεις μαζί σου.
All images: Shutterstock.com
Διαβάστε ακόμη: “ADN Ducasse”: το γαστρονομικό όραμα του Alain Ducasse
