Η χθεσινή ορκωμοσία Τραμπ, ως ο 47ος πρόεδρος των ΗΠΑ, φαίνεται πως οδηγεί όχι μόνο την Αμερική, αλλά την ανθρωπότητα, πολλά βήματα πίσω. πρόοδος
Υπάρχει μια ευχή που έχουμε δεχτεί πολλές φορές – κυρίως ως παιδιά – και ίσως να μην της έχουμε δώσει τη δέουσα προσοχή και σημασία. Είναι το γνωστό και χιλιοειπωμένο “Καλή Πρόοδο”, που οι γονείς, οι παππούδες και οι λοιποί συγγενείς και φίλοι μάς έχουν ευχηθεί πάνω από τις παιδικές γενέθλιες τούρτες μας.
Η πρόοδος είναι κάτι που – θεωρητικά και πρακτικά – διδασκόμαστε να επιδιώκουμε σε όλη μας τη ζωή. Είναι το “Άριστα 10” που κυνηγάμε στον μαθητικό έλεγχο, το πτυχίο, το μεταπτυχιακό ή το διδακτορικό,.η πρόσληψη σε μια δουλειά ή η προαγωγή αργότερα… Ένας επόμενος στόχος για να πετύχουμε, πάντα εκεί.
Ίσως, λοιπόν, κάποι@ από εσάς να συμμεριστείτε την ειλικρινή απορία μου:
Εφόσον έχουμε διδαχθεί να κυνηγάμε την πρόοδο, γιατί κάνουμε συνεχώς βήματα προς τα πίσω;
Την απορία μου αυτή τροφοδότησαν με νέο “αίμα” τρεις αποφάσεις του Ντόναλντ Τραμπ.
Η πρώτη έχει να κάνει με την ανάκληση μίας οδηγίας του Μπάιντεν, που στόχευε στην πρόληψη των διακρίσεων με βάση την ταυτότητα φύλου ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό.
Μάλιστα, ο Τραμπ έσπευσε να υπογράψει ένα διάταγμα που ορίζει μόνο δύο φύλα – αρσενικό και θηλυκό – και δηλώνει ότι δεν μπορούν να αλλάξουν. Και σαν να μην έφτανε αυτό, έχει δώσει ευρύτερες υποσχέσεις σχετικά με αυτό που οι συντηρητικοί αποδοκιμάζουν ως προγράμματα “woke” κουλτούρας, φύλου και διαφορετικότητας, ισότητας και συμπερίληψης.
πρόοδος
Το δεύτερο “χτύπημα” ήρθε από την ανακοίνωση περί απόσυρσης των ΗΠΑ από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Δεν χρειάζεται να κοιτάξουμε πολύ πίσω στον χρόνο, για να θυμηθούμε το ξέσπασμα της πανδημίας του Covid-19. Σε συνέντευξή του στο CNN, ο δρ Ασίς Τζα,.ο οποίος υπηρέτησε ως συντονιστής του Λευκού Οίκου.για την αντιμετώπιση της πανδημίας επί προεδρίας Μπάιντεν,.μίλησε για “στρατηγικό λάθος” του Τραμπ. Προειδοποίησε, μάλιστα, πως η αποχώρηση της Αμερικής από τον ΠΟΥ.“αποδυναμώνει τον οργανισμό, που βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στο προσωπικό και την τεχνογνωσία των ΗΠΑ,.ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στην παρακολούθηση της γρίπης.”
Η τρίτη απογοήτευση ήρθε μέσα από άλλη μια απόσυρση των ΗΠΑ, αυτή τη φορά από τη Συμφωνία του Παρισιού.
Την εν λόγω συμφωνία για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής έχουν υπογράψει σχεδόν 200 χώρες,.με τη δέσμευση να διατηρήσουν την άνοδο της θερμοκρασίας του πλανήτη κάτω από τους 2 βαθμούς Κελσίου.
Και οι τρεις αυτές αποφάσεις του Τραμπ με τρομάζουν πραγματικά. Δεν ξέρω πότε θα δούμε τίτλους ειδήσεων,.όπως “Δολοφονική επίθεση σε trans γυναίκα στο Τέξας”, “Μια νέα πανδημία ξεσπά” ή “Κλιματική αλλαγή: Βυθίζεται στο νερό η Νέα Υόρκη”. Πριν κατηγορηθώ ως απαισιόδοξη ή οι φανταστικοί τίτλοι μου χαρακτηριστούν ως υπερβολικοί, θα μου επιτρέψετε να υπενθυμίσω ευγενικά πως η επικαιρότητα αποδεικνύει καθημερινά πως μπορεί να είναι εξίσου ζοφερή.
πρόοδος
Για κερασάκι στην πικρή “τούρτα” κράτησα έναν ακόμα φόβο μου – ίσως και τον μεγαλύτερο. Αναρωτιέμαι πόσες κυβερνήσεις ανά τον κόσμο θα κοπιάρουν, θα υιοθετήσουν ή θα “εξελίξουν” τις θέσεις Τραμπ. Τρέμω στη σκέψη αυτής της “προόδου”. Και δεν θέλω να τη δω.
