Οι κοινωνικές δραστηριότητες όπως το «φαγητό με άλλους» μπορούν να επηρεάσουν θετικά τη διαδικασία της γήρανσης.
Αυτό είναι το αποτέλεσμα έρευνας με τίτλο: “Gender differences in longevity in freeliving older adults who eat-with-others: a prospective study in Taiwan”.
Στόχος της μελέτης ήταν να διερευνηθεί η συσχέτιση ανά φύλο μεταξύ των ρυθμίσεων γεύματος και του κινδύνου θνησιμότητας από κάθε αιτία σε ηλικιωμένους που ζουν αυτόνομα. Χρησιμοποιήθηκε ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα από την Έρευνα Διατροφής και Υγείας των Ηλικιωμένων στην Ταϊβάν κατά τη διάρκεια του 1999–2000. Συνολικά, το 63.1% των ανδρών και το 56.4% των γυναικών έτρωγαν με άλλους τρεις φορές την ημέρα. Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες που έτρωγαν με άλλους είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν υψηλότερη πρόσληψη κρέατος και λαχανικών και μεγαλύτερη διατροφική ποιότητα από εκείνους που έτρωγαν μόνοι.
Το φαγητό με άλλους αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα επιβίωσης στους ηλικιωμένους άνδρες. Η παροχή ενός κοινωνικού περιβάλλοντος που ενθαρρύνει το φαγητό με άλλους μπορεί να ωφελήσει την επιβίωση των ηλικιωμένων, ιδιαίτερα για τους άνδρες.
Σε αυτήν τη μελέτη από την Ταϊβάν, οι ερευνητές παρακολούθησαν σχεδόν 2.000 ηλικιωμένους για περίπου 10 χρόνια. Διαπίστωσαν ότι οι άνδρες που έτρωγαν με άλλους δύο ή τρεις φορές την ημέρα είχαν σημαντικά λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν κατά τη διάρκεια της 10ετούς παρακολούθησης σε σχέση με εκείνους που έτρωγαν κυρίως μόνοι. Ωστόσο, σε αυτή τη μελέτη, οι γυναίκες δεν παρουσίασαν τα ίδια οφέλη με τους άνδρες. Οι συγγραφείς πιστεύουν ότι αυτό πιθανότατα οφείλεται σε διάφορους λόγους, ένας εκ των οποίων είναι ότι οι άνδρες ήταν πιο πιθανό να παραλείπουν γεύματα.
Σε παρόμοιο πλαίσιο, μια κορεατική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Nutritional Journal και είχε τίτλο “Association between eating behaviour and diet quality: eating alone vs. eating with others” που περιελάμβανε περισσότερους από 8.500 ενήλικες, διαπίστωσε ότι το φαγητό με άλλους συσχετίστηκε με καλύτερη συνολική ποιότητα διατροφής.
Ο αντίκτυπος της κοινωνικής απομόνωσης
Ορισμένοι επιστήμονες μελέτησαν τις αρνητικές επιπτώσεις του να τρώμε μόνοι μας. Σύμφωνα με μία συγκεντρωτική ανασκόπηση, η μοναξιά και η κοινωνική απομόνωση σχετίζονται με χαμηλότερη ποιότητα διατροφής. Συνεπώς, κάτι τέτοιο, μακροπρόθεσμα, αυτό θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στη συνολική υγεία.
Παράλληλα, η μελέτη “Eating alone and depressive symptoms among the Japanese working population: The Furukawa nutrition and health study”, που διεξήχθη σε σχεδόν 2.000 ενήλικες, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το να τρώει κανείς μόνος του συχνότερα σχετίζεται με την εμφάνιση περισσότερων καταθλιπτικών συμπτωμάτων.
Μια άλλη μελέτη στη Βραζιλία, που επικεντρώνεται στην ψυχική υγεία των νέων, χρησιμοποίησε δεδομένα από σχεδόν 3.000 παιδιά και εφήβους (ηλικίας 9-17 ετών). Τα αποτέλεσμα έδειξαν ότι, σε σύγκριση με τα παιδιά που δεν έτρωγαν ποτέ με τις οικογένειές τους, όσα έτρωγαν ένα οικογενειακό γεύμα την ημέρα είχαν λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν κάποια ψυχική διαταραχή. Μάλιστα, οι πιθανότητες μειώνονταν στα παιδιά που μοιράζονταν δύο γεύματα κάθε μέρα.
Κατάθλιψη και μοναξιά, δύο όψεις του ίδιου νομίσματος;
Οι παραπάνω έρευνες μας έδωσαν ενδεικτικά ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούνται οι επιστήμονες, για να εξετάσουν ζητήματα ψυχικής και σωματικής υγείας, που σχετίζονται με την απομόνωση και την μοναξιά. Είναι σαφές ότι, όλα τα προβλήματα, που αφορούν την υγεία είναι πολυπαραγοντικά.
Επίσης, υπάρχουν και πολλές περιπτώσεις ατόμων, που επιλέγουν τη μοναχικότητα ή δεν έχουν χρόνο για να συναντούν αγαπημένα πρόσωπα. Οπότε όλα είναι σχετικά.
Είναι πολλά και διάφορα τα δεδομένα, που αναλύουν παράλληλα οι επιστήμονες. Ωστόσο, συνολικά, τα στοιχεία υποδηλώνουν ότι το φαγητό με φίλους και συγγενείς τείνει να λειτουργεί ευεργετικά στην υγεία και τη διάθεσή του ατόμου.
All images: Shutterstock.com
