Μάθετε τα σημάδια και ανακαλύψετε τους τρόπους που θα σώσουν τη σχέση σας.

 

Σήμερα, είναι πολύ συχνό οι σχέσεις να περνούν από διάφορες δυσκολίες. Η απαιτητική καθημερινότητα, οι γρήγοροι ρυθμοί ζωής και η αποξένωση μπορούν να φέρουν στην επιφάνεια διάφορα προβλήματα, δημιουργώντας χάσμα ανάμεσα στο ζευγάρι. Ωστόσο, τι γίνεται όταν το πρόβλημα γίνεται πιο ειδικευμένο. Ο Jeffrey Bernstein, Ψυχολόγος και Parent Coach, έχει εντοπίσει ένα πολύ.συγκεκριμένο πρόβλημα στις ρομαντικές σχέσεις: τα συναισθήματα για τους πρώην συντρόφους. Αν και είναι αρκετά συνηθισμένο για όλους τους ανθρώπους να έχουν αναμνήσεις από τις προηγούμενες σχέσεις τους, αυτό γίνεται προβληματικό, όταν οι συναισθηματικοί δεσμοί.ξεπερνούν την απλή νοσταλγία, επηρεάζοντας τελικά την τωρινή σχέση.

 

Αντλώντας πληροφορίες από τους ανθρώπους γύρω του, τις υποθέσεις.που είχε μέσα στα χρόνια, αλλά και από τους συναδέλφους τους, ο Jeffrey Bernstein συγκεντρώνει τρία red flags που αποδεικνύουν ότι ο σύντροφός σας εξακολουθεί να τρέφει συναισθήματα για την πρώην του, ενώ δε διστάζει να δώσει λύσεις στο πρόβλημα!

 

Κάνει συνεχώς συγκρίσεις

 

Εάν ο σύντροφός σας συγκρίνει συχνά τις τρέχουσες καταστάσεις με αυτές.που βίωσε με την πρώην του, θα μπορούσε να είναι ένα σημάδι ότι η προηγούμενη σχέση είναι ακόμα στο μυαλό του. Αυτές οι συγκρίσεις μπορεί να ξεκινούν αρκετά αθώα—όπως με μία σύγκριση ενός νέου σημείου με ένα αγαπημένο εστιατόριο που συνήθιζαν να επισκέπτονται ή με μία αναφορά σε μια δραστηριότητα που έκαναν κάποτε μαζί. Όταν, όμως, γίνεται συνήθεια να συγκρίνει τη δική σας σχέση με εκείνη που είχε με την πρώην του, εκείνη η στιγμή που θα πρέπει να θορυβηθείτε.

 

Τι να κάνετε: Καλό θα ήταν να κάνετε μια ανοιχτή συζήτηση για το πώς.σας κάνουν να νιώθετε αυτές οι συγκρίσεις. Να είστε δυναμικοί στο να μοιράζεστε τις ανησυχίες σας χωρίς να ακούγεστε κατηγορητικοί. Προτείνετε τρόπους για να δημιουργήσετε νέες αναμνήσεις μαζί αντί να επισκέπτεστε ξανά παλιές. Εάν ο σύντροφός σας είναι δεκτικός και πρόθυμος να προσαρμοστεί, είναι ένα σημάδι ότι είναι έτοιμος να δώσει προτεραιότητα στη σχέση σας.

 

 

Αντιδρά υπερβολικά όταν μαθαίνει κάτι για τη ζωή της πρώην

 

Ας υποθέσουμε ότι ο σύντροφός σας φαίνεται ασυνήθιστα επηρεασμένος από.νέα για τον πρώην του—όπως μια νέα σχέση, ένας χωρισμός ή άλλα σημαντικά γεγονότα της ζωής. Μια έντονη συναισθηματική αντίδραση, είτε θυμός , λύπη ή ενθουσιασμός, μπορεί να υποδηλώνει άλυτα συναισθήματα. Είναι φυσικό οι άνθρωποι να αισθάνονται κάτι για τις προηγούμενες σχέσεις τους, αλλά.μια υπερβολική απάντηση δείχνει ότι μπορεί να υπάρχουν περισσότερα σε αυτό.

 

Τι να κάνετε: Καλό θα ήταν να ρωτήστε τον σύντροφό σας γιατί νιώθει τόσο.έντονα για τα νέα του πρώην του. Η εξήγησή τους θα μπορούσε να σας βοηθήσει να καταλάβετε εάν πρόκειται απλώς για μια αντίδραση σε ένα προηγούμενο κεφάλαιο της ζωής τους που κλείνει ή αν υπάρχει κάτι βαθύτερο που πρέπει να αντιμετωπίσουν πριν η σχέση σας μπορέσει πραγματικά να ευδοκιμήσει.

 

Έχει εξιδανικεύσει την παλιά σχέση του

 

Η τάση να θυμόμαστε έναν πρώην και την προηγούμενη σχέση ως «τέλεια» μπορεί να είναι προβληματική. Εάν ο σύντροφός σας μιλάει συχνά για την πρώην σχέση του με λαμπερούς όρους, υποβαθμίζοντας τυχόν προβλήματα,.θα μπορούσε να είναι ένα σημάδι ότι εξακολουθεί να κρατά μια εξιδανικευμένη εκδοχή αυτής της σχέσης. Η νοσταλγία μπορεί να θολώσει την πραγματικότητα, κάνοντας το παρελθόν να φαίνεται πιο ελκυστικό από ό,τι ήταν.

 

Τι να κάνετε: Υπενθυμίστε στον σύντροφό σας ότι καμία σχέση δεν έχει.ελαττώματα, συμπεριλαμβανομένης αυτής που είχε με την πρώην του. Ενθαρρύνετέ τους να σκεφτούν γιατί αυτή η σχέση δεν κράτησε και επικεντρωθείτε στην οικοδόμηση ενός μέλλοντος μαζί σας. Ο στόχος δεν είναι να απορρίψετε το παρελθόν τους, αλλά να δημιουργήσετε μια σχέση στην οποία είστε και οι δύο πλήρως παρόντες.

 

 

Σύμφωνα με τον Jeffrey Bernstein, το κλειδί είναι η ανοιχτή επικοινωνία, ο καθορισμός σαφών ορίων και η εστίαση στην οικοδόμηση ενός μέλλοντος στο οποίο και οι δύο σύντροφοι είναι συναισθηματικά παρόντες. Οι σχέσεις δεν αφορούν τον ανταγωνισμό με το παρελθόν αλλά τη δημιουργία ενός ουσιαστικού παρόντος μαζί.

 

 

 

Πηγή άρθρου: Psychology Today