Στον υπόλοιπο κόσμο ονομάζεται single. Στην Ελλάδα μπορεί να ονομάζεται: ανύπαντρος / ανύπαντρη θυγατέρα, γεροντοκόρη, μπακούρι, αιώνιος εργένης / αιώνια εργένισσα, ελεύθερο πνεύμα, μοναχικός καβαλάρης, μοναχικός λύκος.
Πολλά “κοσμητικά” επίθετα και προσδιορισμοί συνοδεύουν αυτόν, που δεν έχει σχέση και είναι μόνος. Δεν θα μπω στη διαδικασία να εξηγήσω (σαν άλλη Jennifer Aniston) ότι είμαστε ολοκληρωμένοι άνθρωποι και με παιδιά και χωρίς παιδιά, με σχέση και χωρίς σχέση.
Θα πω μόνο ότι το πλέον πολλοί είναι εκείνοι που είναι single και το προτιμούν.
Εξακολουθούν φυσικά να ακούν και όχι μόνο από τους μεγαλύτερους – ότι θα μείνουν “στο ράφι” ή “περιμένει τον πρίγκιπα (ή την πριγκίπισσα)”.
Κι όμως, η πραγματικότητα είναι πιο απλή και πολύ πιο ωραία. Δεν είναι όλοι οι singles “σε αναμονή”, ούτε “χαμένοι στο ράφι”.
Πολλοί απλώς απολαμβάνουν τη ζωή τους όπως είναι: με φίλους, ταξίδια, δουλειά, επιλογές που δεν χρειάζονται δεύτερη γνώμη.
Η “μοναξιά” έχει πάψει να είναι ταμπού. Στην τελική, το να είσαι single δεν είναι στάδιο αναμονής, αλλά κανονική φάση ζωής.
Π
Μια φάση με ρυθμό, ανεξαρτησία και πολλές μικρές απολαύσεις – από το να τρως ό,τι θέλεις χωρίς “θα φας πάλι πίτσα;” μέχρι να κοιμάσαι στη μέση του κρεβατιού χωρίς ενοχές.
Το ζητούμενο είναι δύο ολόκληροι άνθρωποι που επιλέγουν καθημερινά ο ένας τον άλλον. Όχι δύο μισά που κρατιούνται από φόβο. Και αν κάτι έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια, είναι ότι ολοένα και περισσότεροι δεν φοβούνται να το πουν φωναχτά: ναι, είμαι single και περνάω μια χαρά.
Κι αν κάτι δείχνει η εποχή μας, είναι ότι το να είσαι μόνος… δεν σημαίνει πια μοναξιά. Η πλούσια ελληνική γλώσσα, έχει δώσει τον όρο “ελεύθερος” σε όσους δεν έχουν παντρευτεί και δεν έχουν σχέση.
Σημαίνει επιλογή, ανεξαρτησία, ελευθερία να κάνεις ό,τι θέλεις, γλιτώνοντας τα “πού είσαι;”, “με ποιον βγήκες;” και “πότε θα γνωρίσουμε τον/την επόμενο/η;”.
Και για να το επιβεβαιώσει και η… παγκόσμια κοινότητα των singles, υπάρχει πλέον και επίσημη γιορτή: η Singles’ Day, κάθε χρόνο στις 11 Νοεμβρίου. Είναι αυτή η μέρα – δώρο σε όσους, δεν έχουν βρει το “στήριγμά” τους;
Η “Singles’ Day” ή αλλιώς η “Ημέρα των Εργένηδων”, είναι ένας θεσμός, που ξεκίνησε από την Κίνα και όπως πολλές ακόμη τέτοιου είδους “γιορτές” (“Black Friday” και “Cyber Monday”), έχει εξελιχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο καταναλωτικής φρενίτιδας.
Το μακρινό πια 1993, τέσσερις single φοιτητές του Πανεπιστημίου της Ναντζίνγκ αποφάσισαν να απαντήσουν στην Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου με μία γιορτή για μη ερωτευμένους. Την ονόμασαν “Bachelors’ Day”, και την αφιέρωσαν σε όσους είναι μόνοι, αλλά καθόλου δυστυχισμένοι.
Π
Χρόνια αργότερα, το 2009, ο CEO της Alibaba, Daniel Zhang, είδε τη δυναμική πίσω από την ιδέα και τη μετέτρεψε σε 24ωρο φεστιβάλ εκπτώσεων και online αγορών, με προσφορές που έφταναν έως και 80%.
Έκτοτε, η 11η Νοεμβρίου — γνωστή και ως Double Eleven (11/11) — έχει εξελιχθεί στο μεγαλύτερο εμπορικό γεγονός στον κόσμο, ξεπερνώντας σε τζίρους ακόμα και τη Black Friday.
Στην Ασία, η “Singles’ Day” αντικατοπτρίζει μια βαθύτερη κοινωνική αλλαγή: οι ανύπαντροι πλέον αποτελούν πλειονότητα και η single ζωή αντιμετωπίζεται όχι ως “έλλειψη”, αλλά ως τρόπος ζωής.
Από karaoke booths για ένα άτομο, μέχρι κινηματογράφους με μονές θέσεις και ταξιδιωτικά πακέτα για solo travelers, η “μοναχικότητα” προσφέρει εμπειρίες και όχι… δάκρια.
Σήμερα, η “Singles’ Day” έχει εξαπλωθεί σε Ευρώπη, ΗΠΑ και φυσικά στην Ελλάδα, δίνοντας άλλη διάσταση στο “είμαι single και περνάω καλά”.
Μια γιορτή που ακόμη και αν ξεκίνησε ως αστείο, εξελίχθηκε σε σύμβολο αποδοχής.
Αν μη τι άλλο, αυτή η μέρα μας θυμίζει πως ό,τι κι αν λείπει… μπορούμε πάντα να το παραγγείλουμε με έκπτωση!
All images: shutterstock.com
Διαβάστε ακόμη: Είναι το διαζύγιο η λύση σε έναν προβληματικό γάμο;
