Η Nancy J. Kislin αποδομεί το Adolescence, τη νέα σειρά του Netflix που μας υποχρεώνει να κοιτάξουμε κατάματα τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι νέοι σήμερα και να αναρωτηθούμε: είμαστε έτοιμοι να κάνουμε κάτι γι’ αυτό;
Οι έφηβοι σήμερα μεγαλώνουν σε έναν κόσμο που δεν μοιάζει με κανέναν προηγούμενο. Η τεχνολογία, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και οι οικογενειακές δυναμικές διαμορφώνουν μια πραγματικότητα όπου οι γονείς συχνά δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα παιδιά τους. Σύμφωνα με τη Nancy J. Kislin, η νέα σειρά του Netflix, “Adolescence”, αγγίζει αυτές τις πτυχές με έναν ωμό και ανατριχιαστικά ρεαλιστικό τρόπο, αποκαλύπτοντας τις αθέατες πλευρές της εφηβείας.
Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από τον Jamie, έναν 13χρονο που κατηγορείται για τη δολοφονία μιας συμμαθήτριάς του. Οι θεατές βρίσκονται παγιδευμένοι σε ένα ατελείωτο ερώτημα: Θα μπορούσε πραγματικά ένα τόσο νεαρό αγόρι να διαπράξει ένα τέτοιο έγκλημα; Ακόμα και όταν προβάλλεται το αστυνομικό βίντεο που φέρεται να δείχνει τη στιγμή του εγκλήματος, η αμφιβολία παραμένει.
Η επιρροή της τεχνολογίας: Σύνδεση ή απομόνωση;
Ένα από τα πιο δυνατά θέματα της σειράς είναι η σχέση των εφήβων με την τεχνολογία. Ο Jamie περνάει ατελείωτες ώρες κλεισμένος στο δωμάτιό του, βυθισμένος σε μια εικονική πραγματικότητα. Το κινητό, ο υπολογιστής και τα video games γίνονται οι μοναδικές του συντροφιές, απομακρύνοντάς τον από τον πραγματικό κόσμο. Ως κοινωνία, γνωρίζουμε τους κινδύνους της τεχνολογίας—την έλλειψη ύπνου, τις απότομες αλλαγές στη διάθεση και την απομόνωση. Παρ’ όλα αυτά, συχνά αισθανόμαστε αδύναμοι να παρέμβουμε. Οι γονείς γνωρίζουν ότι τα παιδιά τους είναι “κολλημένα” στις οθόνες, όμως η ιδέα του να τους τα πάρουν φαίνεται τρομακτική. Και όσο ο Jamie βυθίζεται όλο και περισσότερο στην εικονική πραγματικότητα, τόσο πιο δυσδιάκριτα γίνονται τα όρια μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας.
Γενεαλογικό τραύμα και οικογενειακές σχέσεις
Πέρα από την τεχνολογία, το “Adolescence” καταπιάνεται με το ζήτημα του διαγενεακού τραύματος. Ο πατέρας του Jamie δεν είναι βίαιος, όμως έχει κληρονομήσει έναν τρόπο ύπαρξης που χαρακτηρίζεται από ψυχρότητα και συναισθηματική απόσταση. Ο τρόπος που ένας πατέρας εκφράζει θυμό, αγάπη και υποστήριξη έχει τεράστιο αντίκτυπο στη συναισθηματική ανάπτυξη ενός αγοριού. Η μητέρα του Jamie, από την άλλη, παλεύει να του προσφέρει άνεση και προστασία, ελπίζοντας ότι αυτό αρκεί για να τον κρατήσει ασφαλή. Ωστόσο, αυτή η υπερπροστατευτικότητα καταλήγει να τον απομακρύνει ακόμα περισσότερο από την πραγματικότητα.
Η ανάγκη για αληθινή εμπλοκή
Η Nancy J. Kislin υποστηρίζει ότι το πιο σημαντικό μήνυμα της σειράς είναι ξεκάθαρο: Οι γονείς πρέπει να εμπλακούν περισσότερο στις ζωές των παιδιών τους—ιδιαίτερα στον ψηφιακό τους κόσμο. Δεν αρκεί να τους παρέχουν άνεση ή να τους προσφέρουν τα τελευταία gadgets. Χρειάζεται διάλογος, όρια και ουσιαστική σύνδεση. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να δαιμονοποιήσουμε την τεχνολογία, αλλά να ξεκινήσουμε συζητήσεις χωρίς κριτική διάθεση. Τι βλέπουν τα παιδιά μας online; Τι παιχνίδια παίζουν; Τι τους απασχολεί στον ψηφιακό κόσμο; Οι ερωτήσεις αυτές δεν είναι περιττές—είναι ζωτικής σημασίας.
Η Nancy J. Kislin καταλήγει στο γεγονός ότι το “Adolescence” δεν είναι μια εύκολη σειρά. Είναι ένα καμπανάκι αφύπνισης για γονείς, εκπαιδευτικούς και επαγγελματίες ψυχικής υγείας. Μας υποχρεώνει να κοιτάξουμε κατάματα τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι νέοι σήμερα και να αναρωτηθούμε: Είμαστε έτοιμοι να κάνουμε κάτι γι’ αυτό;
Πηγή άρθρου: Psychology Today
