Home / Famous Talks  / Ground control to major… DK!

Ground control to major… DK!

dimitrisKyrsanidisInterview
O αθλητής του Red Bull Δημήτρης Κυρσανίδης -για τους φίλους DK– μοιάζει να αψηφά τους νόμους της βαρύτητας. Ο μοναδικός Έλληνας παγκόσμιος πρωταθλητής του Parkour, master του Freerunning και commander των πιο περίτεχνων tricks κινείται σαν αερικό πάνω από οτιδήποτε βρεθεί στο πέρασμά του και το κάνει να φαντάζει… απλό!

 

DimitrisDKKyrsanidis

 

Πώς μπήκε το Parkour στη ζωή σου;

Το καλοκαίρι του 2007 είδα δύο παιδιά στη γειτονιά μου που έκαναν αυτό το κάτι διαφορετικό. Τους ρώτησα τι ήταν αυτό κι αν θα μπορούσα να ξεκινήσω και μου απάντησαν “Parkour είναι, ακολούθησέ μας”! Δίστασα για λίγο, αλλά τελικά πήγα, με αποτέλεσμα σήμερα να είμαι αυτός που είμαι.

 

dimitriskyrsanidis a

 

Πόσες ώρες της ημέρας σου αφιερώνεις στο να προπονείσαι;

Στο παρελθόν έκανα από 8 έως και 12 ώρες προπόνηση την ημέρα! Πλέον δεν είναι τόσες πολλές, όσες παλιά. Δύο με τρεις ώρες πιο ποιοτικής προπόνησης θα έλεγα, όμως, για να είμαι ειλικρινής, όχι κάθε μέρα, λόγω υποχρεώσεων που σχετίζονται συνήθως με το άθλημα.

 

Τι πρέπει να κάνει κάποιος για να γίνει καλός στο parkour;

Αρχικά πρέπει να το αγαπήσει! Αν αγαπάς κάτι, οτιδήποτε κι αν είναι αυτό, δίνεις όλο σου το είναι και η βελτίωση είναι γρήγορη.

Το δεύτερο πιο βασικό είναι να μην υπάρχει βιασύνη. Όταν βιάζεται κανείς, ειδικά σε ένα απαιτητικό άθλημα, αλλά και σε απλά, καθημερινά πράγματα, όπως η οδήγηση, ο τραυματισμός είναι σχεδόν βέβαιος. Αφού έχουμε μπει σε έναν νορμάλ ρυθμό, πρέπει να θέσουμε στόχους. Χωρίς στόχους δεν γίνεται τίποτα! Εγώ έβαζα μικρούς μικρούς στόχους κάθε μέρα και προσπαθούσα να τους πετύχω. Δεν υπήρχε μέρα χωρίς να κάνω κάτι καινούριο. Στη συνέχεια άρχισα να θέτω μεγαλύτερους στόχους και κάπως έτσι έφτασα εδώ που είμαι.

Τελευταίο, θα έλεγα πως είναι η ενασχόληση με τη γυμναστική. Εγώ δεν είχα κάποιον να μου πει τι να κάνω, δεν είχα κάνει σχεδόν ποτέ τίποτα, γυμναζόμουν με το Parkour καθημερινά, όμως, πλέον που γνωρίζω κάποια πράγματα, προτείνω γυμναστική από μικρή ηλικία, ευλυγισία, δύναμη και αντοχή.

 

dimitriskyrsanidis i

 

Πώς επιλέγεις τα μέρη που εξασκείσαι;

Ψάχνοντας και βρίσκοντας κυρίως. Τόσα χρόνια, για να βρούμε σημεία που να “αξίζουν” για να κάνει κανείς Parkour, πηγαίναμε κάθε μέρα και σε διαφορετική περιοχή και κάναμε βόλτες μέχρι να βρούμε κάτι. Δυστυχώς ΜΟΝΟ ο δήμος Θεσσαλονίκης είχε βοηθήσει στο παρελθόν με την κατασκευή ενός Parkour πάρκου -το οποίο δεν υπάρχει πλέον-, οπότε καταλαβαίνεις…

Το ωραίο πάντως με το Parkour είναι ότι δεν περιορίζεται σε έναν χώρο, μπορείς να το κάνεις στην κυριολεξία παντού! Μετά από τόσα χρόνια, γνωρίζουμε πια τα περισσότερα “σποτ”, οπότε διαλέγουμε σε ποιο θέλουμε να πάμε. Εκτός αν θέλω να κάνω κάτι συγκεκριμένο, για παράδειγμα tricks στην άμμο, οπότε θα πάμε προς κάποια παραλία. Simple as that!

 

dimitriskyrsanidis c

 

Ταξιδεύεις συνεχώς για να εξελίσσεις την τέχνη σου. Ποια είναι τα μέρη που έχεις ξεχωρίσει μέχρι τώρα;

Τα ταξίδια είναι βασικό μέρος του lifestyle μου πλέον και σχεδόν κάθε επαγγελματία και μη Parkour αθλητή. Φέτος προφανώς ήταν δύσκολα τα πράγματα, πρόλαβα όμως πριν την καραντίνα να πάω Παναμά, ένα μέρος που ξεχώρισα σίγουρα. Η Δανία είναι μία από τις αγαπημένες μου χώρες. Σε ολόκληρη τη χώρα υπάρχουν πάνω από 100 Parkour πάρκα και είναι ένας “Parkour παράδεισος” για εμένα. Μεγάλο credit θα δώσω σε Ιαπωνία (Tokyo) και Αργεντινή (Buenos Aires), μου άρεσε πολύ και εκεί. Ο Νο1 προορισμός για μένα, όμως, ήταν η Μιανμάρ. Ήταν το μέρος που ένιωσα πιο φοβερά από ποτέ!

 

Νιώθεις ποτέ φόβο; Κι αν ναι, πώς τον διαχειρίζεσαι;

Ναι, φυσικά υπάρχουν φορές που φοβάμαι, αλλά μέχρι ένα σημείο. Στον δρόμο περπατάμε και φοβόμαστε. Πάω για μπάλα και ανησυχώ μην τυχόν με κλοτσήσουν και μείνω για μήνες “εκτός” απ’ το πουθενά. Οπότε προσεύχομαι, προσπαθώ να βελτιώσω τον εαυτό μου πνευματικά και τα αφήνω όλα στον Θεό, αυτός ξέρει καλύτερα! Εξάλλου το μόνο πράγμα που είναι δεδομένο στη ζωή μας, είναι πως κάποια μέρα θα φύγουμε από αυτή.

 

dimitriskyrsanidis f

 

Φέτος κατέκτησες την κορυφή του μοναδικού international αγώνα που, λόγω πανδημίας, διοργανώθηκε online με συμμετοχές μέσω βίντεο. Νιώθεις ότι χάθηκε κάτι από τη μαγεία της live διοργάνωσης;

Προφανώς δεν ήταν το ίδιο… Δεν είναι το ίδιο! Αλλά από το τίποτα, είναι κάτι! Αυτός ο αγώνας διοργανώθηκε από την Παγκόσμια Ομοσπονδία της Γυμναστικής (FIG), ήταν ο μοναδικός επίσημος αγώνας, λοιπόν, και ο σημαντικότερος. Υπήρχαν και κάποιοι μικρότεροι, που τους διοργάνωναν διάφορες parkour εταιρείες.

 

dimitriskyrsanidis h

 

Ποιον από τους συναθλητές σου θαυμάζεις και γιατί;

Αυτή τη στιγμή δεν έχω κάποιον συναθλητή που να θαυμάζω, όσον αφορά το άθλημα. Ίσως τον Archie Aroyan από Ρωσία, που το στυλ μας είναι κοντά και κάθε φορά παλεύουμε για το Top3 μεταξύ μας στους αγώνες.

Πριν έναν χρόνο μπορεί να σου έλεγα κάτι άλλο, αλλά έχω απογοητευτεί λίγο από αυτά που έχω δει από τους υπόλοιπους “αθλητές”. Και το αθλητές επίτηδες το βάζω σε εισαγωγικά! Για να μην παρεξηγηθώ, αθλητής για μένα είναι αυτός που έχει το lifestyle του αθλητή και το κάνει επειδή του αρέσει και το έχει επιλέξει. Δεν καπνίζει, δεν πίνει, γυμνάζεται καθημερινά, προπονείται σκληρά και αποτελεί πρότυπο για τους γύρω του και κυρίως για τις νέες γενιές. Το να βγεις για ένα ποτό μια στο τόσο δεν σε βγάζει από τον δρόμο σου, το να είναι στις συνήθειές σου και στο lifestyle σου, όμως, το κάνει.

Πέρα από το αγωνιστικό – αθλητικό κομμάτι, θαυμάζω τρία άτομα: τον Pasha Petkuns, τον πιο creative Freerunner στα social media, τον Jason Paul, τον πιο έξυπνο κατά τη γνώμη μου Freerunner στα social media και σε διάφορες περιπτώσεις της ζωής γενικότερα που τον έχω πετύχει, και τέλος, τον Erik Mukhametshin, τον άνθρωπο που χωρίς τα tips του και την προπόνηση που έκανα μαζί του δύο μέρες σερί κάποια στιγμή στη ζωή μου, δεν θα ήμουν όσο καλός έχω γίνει σήμερα.

 

https://www.instagram.com/p/CGhypZ-pTlQ/

 

Τελικά, το parkour είναι μια καθαρά ατομική υπόθεση;

Το Parkour είναι κυρίως ατομικό άθλημα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνει και ομαδικό. Όπως προανέφερα, χωρίς τον Erik Mukhametshin και τη βοήθειά του δεν θα ήμουν όσο καλός είμαι σήμερα. Πάρα πολλές φορές όλοι μας βρίσκουμε τον εαυτό μας σε δίλημμα, δεν ξέρουμε τι να κάνουμε για να πετύχουμε ένα κόλπο και ξαφνικά έρχεται κάποιος και λέει “δοκίμασε να κάνεις αυτό” και κατευθείαν το πρόβλημα λύνεται.

Αυτό γίνεται και στα παιδάκια που μαθαίνουν τώρα Parkour και με ρωτάνε. Έχω περάσει από τις δυσκολίες, έχω “φάει” αμέτρητες ώρες σε σκέψη και προσπάθεια, οπότε ήδη γνωρίζω αρκετά πράγματα που θα τους κάνουν να μάθουν δύο φορές πιο γρήγορα και πολύ πιο safe.

 

Βλέπεις να αυξάνεται το ενδιαφέρον των παιδιών για τα συγκεκριμένα είδη άθλησης;

Ναι, το ενδιαφέρον έχει αυξηθεί κατά πολύ! Τόσο που ήδη είμαι σε σκέψη για έξτρα τμήματα στο γυμναστήριό μου στο Nouvelle Ωραιοκάστρου και για εύρεση προπονητή, γιατί -ως γνωστόν- όταν κάνεις πρωταθλητισμό δεν μπορείς να κάνεις και τον προπονητή. Γι’ αυτό και οι ώρες που βρίσκομαι εκεί είναι πολύ λίγες.

 

dimitriskyrsanidis j

 

Το 2018 “εισέβαλες” στο γήπεδο του ΠΑΟΚ! Ως φανατικός ΠΑΟΚτσής, μίλησέ μας για αυτή την εμπειρία σου.

(Γέλια) Απίστευτη εμπειρία πραγματικά! Χάρηκα πολύ που ο ΠΑΟΚ μου έδωσε αυτή την ευκαιρία, ήταν μια φοβερή συνεργασία! Τη μεγαλύτερη εντύπωση μου έκαναν οι παίκτες, που ήταν τόσο θετικοί με όλο αυτό, ενώ ήταν εκτός του προγράμματός τους και δεν ήταν υποχρεωμένοι, αλλά το γούσταραν πραγματικά! Πρέπει να ομολογήσω ότι ο Πασχαλάκης ήταν ο πιο τρελός απ’ όλους, δοκίμασε μέχρι και ανάποδη τούμπα με τα χέρια (flic)!

 

Είσαι πολύ ενεργός στο κανάλι σου στο YouTube και στα social media. Σχεδιάζεις κάποιες κινήσεις για να αναπτύξεις ακόμη περισσότερο τη διαδικτυακή προβολή της δουλειάς σου;

Έχω Youtube και ανεβάζω βιντεάκια από το 2008, όμως άρχισα να ασχολούμαι ενεργά και έθεσα ένα πρόγραμμα στον εαυτό μου εδώ και λίγους μήνες, από τον Ιούλιο του 2020… Κύριος σκοπός μου -για να είμαι ειλικρινής- δεν είναι να προβάλω τη δουλειά μου -σίγουρα κι αυτό- αλλά να δείξω στον κόσμο τι συμβαίνει πίσω από τα videoclips, τι γίνεται στα ταξίδια μου, κάποια Parkour Challenges που αντί απλά να τα “πετάμε” στο διαδίκτυο εμείς τα εξηγούμε και δείχνουμε όλες τις δυσκολίες ή ευκολίες που αντιμετωπίζουμε.

Μέσα στον χειμώνα θα ξεκινήσει με το καλό και το “teaching” κομμάτι, με βίντεο που θα εξηγούν “πώς να ξεκινήσεις το Parkour”, “πώς να μάθεις το τάδε κόλπο”, κλπ. Οπότε όλο αυτό θα δώσει value στον κόσμο και δεν θα είναι πια “στον αέρα”.

 

dimitriskyrsanidis b

 

Ποιος είναι ο επόμενος στόχος σου;

Επόμενος στόχος μου αυτή τη στιγμή είναι οι αγώνες του 2021 -αν γίνουν- και κυρίως το πρώτο επίσημο παγκόσμιο πρωτάθλημα Parkour. Επειδή, όμως, λόγω της κατάστασης, δεν είμαστε σίγουροι ούτε γι’ αυτά, η προσοχή μου είναι στραμμένη στα social media και στο γυμναστήριό μου.

 

Photo credits: Red Bull Content Pool

[email protected]

“I must be a mermaid, Rango. I have no fear of depths and a great fear of shallow living.” Anais Nin