Από τις πιο αγαπημένες φιγούρες του Χόλυγουντ, τις πιο πολυβραβευμένες ηθοποιούς της γενιάς της και ένα ασυναγώνιστο fashion icon, η Diane Keaton δεν ζει πια μαζί μας.
Το πανέμορφο χαμόγελό της έσβησε το περασμένο Σάββατο σε ηλικία 79 ετών.
Γεννημένη ως Νταϊάν Χολ στο Λος Άντζελες το 1946, η Keaton ήταν η μεγαλύτερη από τέσσερα παιδιά. Σπούδασε υποκριτική στο Neighborhood Playhouse στη Νέα Υόρκη πριν κάνει το ντεμπούτο της στο Μπρόντγουεϊ στην παράσταση “Hair”. Πέρα από την υποκριτική, η Keaton ήταν σκηνοθέτρια, παραγωγός, φωτογράφος και συγγραφέας με βιβλία που έγιναν μπεστ σέλερ. «Αυτό που έκανε τη ζωή μου ενδιαφέρουσα ήταν ότι είχα ελευθερία. Ξέρετε, ότι είχα την ευκαιρία να κάνω τις επιλογές μου με τον χρόνο, καθώς αυτός περνούσε», είπε η Keaton στον Γουίλ Ριβς του ABC News, το 2022.
Η Νταϊάν Keaton είχε μερικές πολύκροτες σχέσεις στο Χόλυγουντ αλλά, δεν παντρεύτηκε ποτέ. Ήταν γνωστές οι σχέσεις της με τον Γούντι Άλεν, τον Αλ Πατσίνο και τον Γουόρεν Μπίτι.
Chris Pizzello/Invision/AP
P
«Δεν νομίζω ότι θα ήταν καλή ιδέα για μένα να έχω παντρευτεί, και πραγματικά χαίρομαι που δεν το έκανα, και είμαι σίγουρη ότι κι εκείνοι είναι χαρούμενοι γι’ αυτό», είπε στο περιοδικό στο PEOPLE.
Η πιο δημόσια σχέση της Keaton ήταν με τον Άλεν, με τον οποίο συνεργάστηκε σε πολλά έργα, όπως τα ‘Play It Again, Sam’ (1972), ‘Love and Death’ (1975) και, κυρίως, το ‘Annie Hall’ (1977).
Κέρδισε Όσκαρ για τον ομώνυμο ρόλο στο ‘Annie Hall’, το οποίο πολλοί υποψιάζονταν ότι βασιζόταν στη σχέση του ζευγαριού. Ωστόσο, το 1977, δήλωσε στους The New York Times ότι «δεν είναι αλήθεια, αλλά υπάρχουν στοιχεία αλήθειας μέσα σε αυτό».
AP Photo
Το 2017, η Keaton δήλωσε στο PEOPLE ότι ένιωσε ένα crush για τον Αλ Πατσίνο όταν δούλεψαν μαζί στην ταινία ‘Ο Νονός’ (1971). Αργότερα άρχισαν να βγαίνουν και είχαν μια σχέση με διακοπές και επανασυνδέσεις για χρόνια.
Μετά τον χωρισμό της από τον Πατσίνο, η Keaton έβγαινε με τον Γουόρεν Μπίτι για πέντε χρόνια. Ο ηθοποιός μάλιστα της έδωσε ρόλο στην ταινία του ‘Reds’ (1981), όπου το ζευγάρι έπαιζε ερωτικό ενδιαφέρον στην οθόνη.
Νταϊάν Keaton: Η φιλμογραφία ενός θρύλου
Η Νταϊάν Keaton συγκαταλέγεται στις πιο χαρισματικές και μακροβιότερες ηθοποιούς του Χόλυγουντ, διαγράφοντας μια κινηματογραφική πορεία γεμάτη επιτυχίες που εκτείνονται σε περισσότερες από πέντε δεκαετίες. Η φιλμογραφία της αποτελεί ένα πλούσιο μωσαϊκό από δραματικούς ρόλους, κλασικές κωμωδίες και εμπορικές επιτυχίες, με αποκορύφωμα ένα Όσκαρ και τέσσερις συνολικές υποψηφιότητες.
The Godfather, 1972
Προκάλεσε για πρώτη φορά αίσθηση στον (καταπληκτικό και τρομερά σύνθετο) ρόλο της Κέι Άνταμς, συζύγου του Μάικλ Κορλεόνε, στο The Godfather (1972) του Φράνσις Φορντ Κόπολα.
Νωρίτερα, είχε πάρει μέρος στο θεατρικό έργο του Γούντι Άλεν στο Μπρόντγουεϊ, «Play It Again, Sam» το 1968, γεγονός που την έθεσε σε τροχιά για την καταξίωση, σύμφωνα με το IMDb.
Play It Again, Sam, 1968
Οι δύο καθοριστικές συνεργασίες που έθεσαν τις βάσεις για την πορεία της:
1. Η Τριλογία του «Νονού» (1972, 1974, 1990): Η Keaton εισήλθε δυναμικά στον κόσμο του κινηματογράφου με τον ρόλο της Κέι Άνταμς στο αριστούργημα του Φράνσις Φορντ Κόπολα, «Ο Νονός» (1972). Ως η σύζυγος του Μάικλ Κορλεόνε (Αλ Πατσίνο), ενσάρκωσε τη φωνή της ηθικής αντίστασης μέσα στον κόσμο του εγκλήματος. Επανέλαβε τον ρόλο της στα σίκουελ «Ο Νονός ΙΙ» (1974) και «Ο Νονός ΙΙΙ» (1990).
2. Η Εποχή του Γούντι Άλεν: Ταυτόχρονα, ξεκίνησε την εμβληματική της συνεργασία με τον Γούντι Άλεν. Μετά το «Ωραίος και Σέξι» (1972) και το κωμικό «Ο Υπναράς» (1973), ήρθε το έργο-ορόσημο: «Νευρικός Εραστής» (Annie Hall, 1977). Ο ρόλος της εκκεντρικής και γοητευτικής Άνι Χολ, με το ανδρόγυνο στιλ που έγινε μόδα, της χάρισε το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου. Ακολούθησαν τα δράματα «Εσωτερικές Σχέσεις» (1978) και το ασπρόμαυρο κλασικό «Μανχάταν» (1979).
Crimes of the Heart, 1996
Στην ίδια δεκαετία, απέδειξε το δραματικό της εύρος με την υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα στην ταινία «Αναζητώντας τον Κύριο Γκούντμπαρ» (1977).
Η δεκαετία του ’80 την βρήκε να πειραματίζεται σε διαφορετικούς ρόλους:
-
«Οι Κόκκινοι» (Reds, 1981): Ο ρόλος της ως η ακτιβίστρια Λουίζ Μπράιαντ της χάρισε τη δεύτερη υποψηφιότητα για Όσκαρ.
-
«Το Πάθος της Κυρίας Σόφελ» (1984) και «Διάσταση» (1982) της προσέφεραν περαιτέρω αναγνώριση.
The First Wives Club, 1996
P
Στα τέλη του ’80 και στις αρχές του ’90, στράφηκε προς την εμπορική κωμωδία:
-
«Μπέιμπι Μπουμ» (1987): Μια ακαταμάχητη κωμική επιτυχία.
-
«Ο Μπαμπάς της Νύφης» (1991) και το σίκουελ του (1995): Στον ρόλο της Νίνα Μπανκς, έγινε η αγαπημένη κινηματογραφική μητέρα.
-
«Το Κλαμπ των Χωρισμένων Γυναικών» (1996): Μια κωμωδία εκδίκησης με την Γκόλντι Χον και την Μπέτι Μίντλερ.
-
«Το Δωμάτιο του Μάρβιν» (1996): Μια συγκλονιστική δραματική ερμηνεία που της έφερε την τρίτη υποψηφιότητα για Όσκαρ.
Δοκίμασε την τύχη της ως σκηνοθέτρια με την τηλεταινία «Wildflower» (1991) και το ντοκιμαντέρ «Heaven» (1987).
Something’s Gotta Give, 2003
Μετά τα 50 της, η Keaton καθιερώθηκε ως μια από τις ελάχιστες ηθοποιούς που μπορούσαν να φέρουν επιτυχία σε ρομαντικές κομεντί με πρωταγωνιστές μεγαλύτερης ηλικίας.
-
«Κάλλιο Αργά Παρά Αργότερα» (Something’s Gotta Give, 2003). Ο ρόλος της Έρικα Μπάρι απέναντι στον Τζακ Νίκολσον της χάρισε τη δεύτερη Χρυσή Σφαίρα. Επίσης, αυτή η τέταρτη και τελευταία υποψηφιότητα της για Όσκαρ.
-
«Η Πέτρα του Σκανδάλου» (2005) και «Η Μαμά Έχει Πάντα Δίκιο» (2007): Συνέχισε να πρωταγωνιστεί σε οικογενειακές και ρομαντικές κομεντί.
Beacuse I said so, 2007
-
«Book Club» (2018) και «Book Club: Το Επόμενο Κεφάλαιο» (2023): Πρόσφατες επιτυχίες που γιόρτασαν τη γυναικεία φιλία και τη χαρά της ζωής.
-
«Ψάχνοντας την Ντόρι» (2016): Χάρισε τη φωνή της στη μαμά της Ντόρι, Τζένι, αποδεικνύοντας την ευελιξία της.
Από την εναλλακτική μούσα του Γούντι Άλεν μέχρι τη δυναμική μητριαρχική φιγούρα της οθόνης, η Νταϊάν Keaton άφησε ανεξίτηλο το στίγμα της στον παγκόσμιο κινηματογράφο με μια φιλμογραφία, που συνεχίζει να εμπνέει και να διασκεδάζει.
Cover Image: AP Photo/Chris Pizzello
