Χθες ο κόσμος έχασε έναν από τους πιο επιδραστικούς καλλιτέχνες του. Ο David Lynch παραδόθηκε στο… μεγάλο όνειρο, τέσσερις μέρες πριν τα 79α γενέθλιά του.
Είτε αγαπάς το έργο του, είτε όχι, δεν υπάρχει ίχνος αμφιβολίας ότι ο Lynch ήταν καλλιτέχνης με την πραγματική έννοια της λέξης. Ζωγράφος, σκηνοθέτης, μουσικός και συγγραφέας, καταπιάστηκε με διαφορετικές μορφές τέχνης, για να φέρει στη ζωή τις εικόνες που ακούραστα γεννούσε το μυαλό του.
“Life is very, very complicated, and so films should be allowed to be, too.”
David Lynch
Ο Lynch αγκάλιασε το όνειρο στο έργο του όπως κανείς άλλος, “μπλέκοντάς” το μαεστρικά με ένα γιγάντιο παζλ ιδεών. Παρότι επηρεάστηκε από σπουδαίους κινηματογραφιστές, κατόρθωσε να δημιουργήσει τη δική του χαρακτηριστική σινεματική γλώσσα, γραμμένη με πολλές, πολλές ερωτήσεις. Άλλωστε, για τον ίδιο, η ερώτηση πάντα είχε μεγαλύτερη αξία από την απάντηση…
Όπως και ο ίδιος είχε γράψει στην εισαγωγή του βιβλίου του “Catching the Big Fish: Meditation, Consciousness, and Creativity”:
“Οι ιδέες είναι σαν τα ψάρια.
Αν θέλετε να πιάσετε μικρά ψαράκια, μπορείτε να μείνετε στα ρηχά νερά. Αν, όμως, θέλετε να πιάσετε τα μεγάλα ψάρια, πρέπει να πάτε πιο βαθιά.
Στο βάθος, τα ψάρια είναι πιο δυνατά και πιο αγνά. Είναι τεράστια και αφηρημένα. Και είναι πολύ όμορφα.”
Υπάρχουν πολλοί, πολύ πιο ειδικοί από εμένα, για να αναλύσουν το έργο του… Δεν μπορώ να προβλέψω το μέλλον, αλλά είμαι σίγουρη πως ο ονειρικός ρεαλισμός του θα αγγίξει πολλές γενιές ακόμα. Και νιώθω πως ο σπουδαίος Lynch μάς δίδαξε ένα πολύτιμο μάθημα: Όχι απλά να ονειρευόμαστε, αλλά να ζούμε το όνειρο. Να νιώθουμε κι ας μην μπορούμε να εξηγήσουμε…
“It makes me uncomfortable to talk about meanings and things. It’s better not to know so much about what things mean. Because the meaning, it’s a very personal thing, and the meaning for me is different than the meaning for somebody else.”
David Lynch
