Home / Good Life  / 25η Μαρτίου στα νησιά της Ελληνικής Επανάστασης

25η Μαρτίου στα νησιά της Ελληνικής Επανάστασης

Η 25η Μαρτίου είναι μια καλή ευκαιρία να γνωρίσουμε τα δύο ελληνικά νησιά, που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην Ελληνική Επανάσταση.

 

Μπορεί το Λάβαρο της Επανάστασης ενάντια στον τουρκικό ζυγό να σηκώθηκε για πρώτη φορά στην ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του Αγώνα έπαιξαν και τα νησιά μας. Το τριήμερο της 25ης Μαρτίου είναι ιδανικό για μια ανοιξιάτικη εξόρμηση στα νησιά αυτά -ναι, ο καιρός “ανοίγει” επιτέλους- για να συνδυάσουμε τη διασκέδαση με τη γνώση.

Τα παρακάτω νησιά του Αργοσαρωνικού διαδραμάτισαν τον δικό τους σημαντικό ρόλο στην Επανάσταση του 1821 και έκτοτε η Ελληνική Ιστορία είναι πλήρως συνυφασμένη με τον… επαναστατικό χαρακτήρα τους.

 

Ύδρα, η πατρίδα του Μπουρλοτιέρη Μιαούλη

Το μικρό, αλλά πανέμορφο, νησί του Αργοσαρωνικού ήταν από τα πρώτα, που κήρυξαν την Επανάσταση, τον Απρίλιο του 1821. Το νησί του Ανδρέα Μιαούλη, αλλά και άλλων Υδραίων Ναυμάχων, που βοήθησαν ενεργά στον απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων από τον τουρκικό ζυγό, είναι αφιερωμένο στη ναυτική πολεμική δράση τους.

 

 

Τι να δεις και να κάνεις

Κάνε μια βόλτα κατά μήκος της προκυμαίας, από το άγαλμα του Μιαούλη μέχρι το Περίπτερο. Δες τους προμαχώνες με τα κανόνια και νιώσε τον παλμό της Επανάστασης. Θαύμασε τα αρχοντικά των ιστορικών οικογενειών του νησιού, που υψώνονται γύρω από το λιμάνι, όπως αυτά των Μιαούλη, Κριεζή, Οικονόμου και Παύλου Κουντουριώτη. Τo αρχοντικό του Τομπάζη στεγάζει το παράρτημα της Σχολής Καλών Τεχνών. Η Σχολή Εμποροπλοιάρχων φιλοξενείται στο αρχοντικό Τσαμαδού. Και στο αρχοντικό του Λάζαρου Κουντουριώτη λειτουργεί παράρτημα του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου.

Ανέβα ψηλά στην Κιάφα, στην παλαιότερη συνοικία της Ύδρας, με τα λιθόχτιστα σπίτια, τα στενά δρομάκια και τις γραφικές εκκλησίες. Στην κορυφή του λόφου υψώνεται η Εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου του Υδραίου. Από εδώ, μπορείς να απολαύσεις μια φανταστική θέα, που φτάνει μέχρι την Πελοπόννησο και θα σου “κόψει” την ανάσα! Αν αγαπάς την πεζοπορία, συνέχισε μέχρι το μοναστήρι του Προφήτη Ηλία, που ιδρύθηκε το 1813 από αγιορείτες μοναχούς. Περπάτησε στο παραλιακό μονοπάτι, που ενώνει το λιμάνι με το Καμίνι και τον Βλυχό, και πιες καφέ σε ένα από τα γραφικά καφενεδάκια.

 

 
Σπέτσες, η πατρίδα της Μπουμπουλίνας

Οι Σπέτσες έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην Ελληνική Επανάσταση. Οι Σπετσιώτες πρώτοι ύψωσαν τη σημαία της Επανάστασης την 2η και 3η Απριλίου του 1821, με μεγάλη τελετή και κανονιοβολισμούς. Ο στόλος του νησιού πήρε μέρος σε μεγάλο αριθμό ναυμαχιών, όπως της Αρμάτας, καθώς και σε αποκλεισμούς οχυρών. Φυσικά, το νησί είναι άμεσα συνδεδεμένο με το όνομα της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας, της σπουδαιότερης γυναίκας που έλαβε μέρος στην Επανάσταση.

 

nhsia

 

Τι να δεις και να κάνεις

Μένοντας σε ρυθμούς Επανάστασης, εξυπακούεται η επίσκεψη στο αρχοντικό της Μπουμπουλίνας. Έχει μετατραπεί σε μουσείο και είναι γεμάτο από προσωπικά αντικείμενα της ίδιας, αλλά και κειμήλια της εποχής. Κάνε βόλτα με ποδήλατο από την Ντάπια μέχρι το Παλιό Λιμάνι, θαυμάζοντας τα μοναδικά αρχοντικά του νησιού. Το αρχοντικό του Μέξη, ο Φάρος, η Παναγιά η Αρμάτα και η Κοργιαλένειος Σχολή είναι μερικά από τα αξιοθέατα, που αξίζει να επισκεφθείς.

Αν είσαι ρομαντικός/ή, μια βόλτα με την άμαξα κατά μήκος της Παραλιακής του νησιού είναι η ιδανική επιλογή για εσένα. Τα καπετανόσπιτα, καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής, θα σε εντυπωσιάσουν. Το Μουσείο των Σπετσών, λίγο πιο πάνω από την Πλατεία Ρολογιού, θα αποτελέσει αφορμή για μία ακόμη στάση σου. Τέλος, η Σπηλιά του Μπεκίρη με τους σταλαγμίτες είναι ένα από τα δημοφιλέστερα αξιοθέατα των Σπετσών. Αποτελούσε κάποτε καταφύγιο από επιδρομές στο νησί και είναι προσβάσιμη τόσο από τη στεριά, όσο και από τη θάλασσα.

 

nhsia

nhsia

 

Και τα δύο νησιά βρίσκονται σε κοντινή απόσταση από το Λιμάνι του Πειραιά. Και είναι ιδανικά, για να περάσετε το πιο όμορφο τριήμερο, με αφορμή τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου!

 

[email protected]

Οne quote, my point of view... “Let me live, love, and say it well in good sentences” Sylvia Plath