Και τώρα που άρχισαν τα σχολεία και οι δουλειές απέκτησαν τους προ-διακοπών ρυθμούς τους, βρίσκεις τον εαυτό σου να αμφισβητεί την ικανότητά του να τα προλάβει όλα. Το κυνήγι του ρολογιού από το πολύ πρωί μέχρι αργά το βράδυ δεν αποτελεί αποκλειστικά γυναικείο… προνόμιο, βέβαια. Οι άνδρες αναλώνονται εξίσου σε αυτό το ψυχοφθόρο σπορ. Στην περίπτωση των γυναικών μιλάμε, όμως, για έναν εκρηκτικό συνδυασμό physical και mental overload, που δεν συναντά εύκολα ευκαιρίες ανάπαυλας. Με άλλα λόγια, οι σύγχρονες γυναίκες είναι επιφορτισμένες με τόσους ρόλους που ακόμα και όταν εξασφαλίζουν πολύτιμο ελεύθερο χρόνο στην πραγματικότητα δεν ησυχάζουν! 

Διάβαζα τελευταία ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο στο BBC σχετικά με τον ψυχιατρικό νεολογισμό revenge bedtime procrastination. Στην ουσία ο όρος περιγράφει την αυξανόμενη τάση που παρατηρείται στους ανθρώπους (κυρίως στις γυναίκες) να επιλέγουν να μην κοιμηθούν νωρίς, ακόμα και αν έχει προηγηθεί μια εξαντλητική ημέρα. Καταλήγοντας, οι έρευνες συμπεραίνουν πως επιλέγουμε κάτι τέτοιο από την ανάγκη να ξανανιώσουμε πως ανήκουμε και πάλι στον εαυτό μας, πως δεν ακολουθούμε δηλαδή παθητικά ένα ωρολόγιο πρόγραμμα που μας το επιβάλλουν οι εξωτερικές συνθήκες.

Έχει μεγάλο ενδιαφέρον αυτή η διαπίστωση αν την καλοσκεφτείς. Όλο και περισσότερες γυναίκες ξαγρυπνούν τις προχωρημένες βραδινές ώρες, απλά χαλαρώνοντας, βλέποντας σειρές/ταινίες, συζητώντας ή περνώντας εντελώς άσκοπα το χρόνο τους στο διαδίκτυο. Και μπορεί εκ πρώτης όψεως αυτό να μην είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο για τη σωματική υγεία τους, αφού στερούν από τον εαυτό τους πολύτιμες ώρες ύπνου, όμως αποδεικνύεται να πιάνει σε ό,τι αφορά την ανεβασμένη τους ψυχολογία, αφού επιλέγουν να κάνουν κάτι μόνο για εκείνες.

Έχουμε, λοιπόν, ανάγκη να πάρουμε πίσω το χρόνο που θεωρούμε πως μας κλέβουν οι υποχρεώσεις μέσα στην ημέρα. Έχουμε ανάγκη να νιώσουμε ελεύθεροι, έστω και για λίγες ώρες. Να έρθουμε σε επικοινωνία με τον σύντροφό μας, μόλις τα παιδιά κοιμηθούν και να χαλαρώσουμε κάνοντας αυτή τη “σκανταλιά”, που μας είχε μείνει απωθημένο, ίσως από τα παιδικά μας χρόνια, όταν οι γονείς μας φώναζαν να κοιμηθούμε εμείς από τις 21:00.

Ο χρόνος είναι ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα που μου θέτουν οι περισσότερες γυναίκες που με επισκέπτονται. Φτάνουν σε σημεία να νιώθουν ανίσχυρες απέναντί του. Η συμβουλή μου, λοιπόν, είναι πως τον χρόνο τον φτιάχνουμε εμείς. Μπορεί να μην είναι εύκολο να ξενυχτάμε κάθε βράδυ, όμως μπορούμε να βρούμε ιδανικά αντισταθμίσματα ακόμα και μέσα στην ημέρα. Μερικές φορές ακόμα και το να πιούμε τον καφέ μας εντελώς συγκεντρωμένοι στο είναι μας και απόλυτα απορροφημένοι στο τώρα μας, μπορεί να μας δώσει την ενέργεια που θέλουμε. Δε σταματάμε να αγαπάμε τον εαυτό μας όσο και αν το ρολόι τρέχει.