Ο Σεπτέμβριος είναι αναμφισβήτητα ο μήνας που σηματοδοτείται από την επιστροφή των παιδιών στο σχολείο. Πώς μπορούν να τον διαχειριστούν ψυχολογικά παιδιά, γονείς και εκπαιδευτικοί;

Ειδικά για τις οικογένειες με μικρά παιδιά, ο Σεπτέμβριος είναι συνδεδεμένος με μια δημιουργική ανησυχία. Κι αυτό γιατί η είσοδος των παιδιών σε μεγαλύτερη τάξη ισοδυναμεί με την είσοδό τους σε μια νέα φάση της ανάπτυξής τους. Αυτό το γεγονός φέρνει νέες δυνατότητες, αλλά και νέες δυσκολίες, τόσο για τα ίδια όσο και για τους γονείς. Αξίζει να αναφερθεί εδώ ότι κάθε στάδιο ανάπτυξης των παιδιών (από τη βρεφική ηλικία ως την εφηβεία) απαιτεί προσαρμογή κατά κύριο λόγο από τους γονείς.

Από την πλευρά της οικογένειας, οι γονείς μπορούν να προετοιμάσουν το παιδί, παρουσιάζοντάς του το καινούργιο σχολείο με τρόπο ελκυστικό, κεντρίζοντας την περιέργειά του για όλα τα νέα πράγματα που θα μάθει σε αυτό. Στην προσπάθειά τους αυτή θα τους βοηθήσει να δείχνουν οι ίδιοι ενθουσιώδεις για την αλλαγή περιβάλλοντος του παιδιού. Σε κάθε περίπτωση να του επικοινωνούν την εμπιστοσύνη τους πως μπορεί να τα καταφέρει στα νέα του καθήκοντα. Αυτό είναι αρκετά σημαντικό, καθώς το παιδί εξακολουθεί να βλέπει τους γονείς του έντονα ως πρόσωπα αναφοράς, παρότι αφήνει πια τη νηπιακή ηλικία και αρχίζει να αυτονομείται.

Με άλλα λόγια σκέφτεται: «Αν οι γονείς μου πιστεύουν πως μπορώ να τα καταφέρω, τότε μπορώ!».

Ο πρώτος δάσκαλος/δασκάλα που θα υποδεχτεί τον μικρό μαθητή και η προσέγγισή του, παίζει επίσης σπουδαίο ρόλο στην πρώτη εντύπωση του παιδιού και στην προσαρμογή του. Από την πλευρά του, ο εκπαιδευτικός θα χρησιμοποιήσει στοιχεία της προσχολικής εκπαίδευσης, γνώριμα στο παιδί, για να του δώσει αίσθηση ασφάλειας και συνέχειας. Σταδιακά θα εισάγει τα στοιχεία του νέου προγράμματος, στο οποίο το παιδί καλείται να πειθαρχήσει. Με παιγνιώδη τρόπο θα προσπαθήσει να αξιοποιήσει τη φυσική περιέργεια του παιδιού και την τάση του για εξερεύνηση και να την εναρμονίσει με το πρόγραμμα του σχολείου και με τη διδακτέα ύλη. Από τον εκπαιδευτικό εξαρτάται, επίσης, η σχέση που θα αναπτύξουν τα παιδιά μεταξύ τους και το θετικό κλίμα στην τάξη.

Να τονιστεί ότι είναι πολύ σημαντικό ο εκπαιδευτικός, που θα γίνει επίσης πρόσωπο αναφοράς για το παιδί, να μοιράζεται μια σχέση σεβασμού και εμπιστοσύνης με το οικογενειακό περιβάλλον του παιδιού. Έτσι, το παιδί θα αντιλαμβάνεται ότι τα δύο περιβάλλοντα (σχολικό-οικογενειακό) συνεργάζονται με σεβασμό και συνέπεια. Βέβαια, όσο κι αν τα παιδιά μεγαλώνουν, η έναρξη της σχολικής χρονιάς θα είναι πάντα “Η πρώτη μέρα στο σχολείο”.

Θα έκανα, λοιπόν, μία ευχή για τη φετινή χρονιά…

Κανένα παιδί να μην είναι μόνο του στα διαλείμματα, κανένα παιδί να μη δέχεται κανενός είδους αρνητική συμπεριφορά. Ας γίνουν όλα τα παιδιά μία ομάδα κι ας μεταδώσουν το μήνυμα που τόσο καλά γνωρίζουν… Το μήνυμα της αγνότητας και της αλήθειας!

Καλή σχολική χρονιά σε όλους!!!