Έχετε ακούσει ποτέ για την επιλόχειο κατάθλιψη… στον πατέρα; Κι όμως, η πατρική κατάθλιψη, μετά τη γέννα, είναι γεγονός.

Η προσαρμογή ενός πατέρα, μετά τη γέννα, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις, γύρω στο 5%, όπου οι άντρες εμφανίζουν αρκετά συμπτώματα κατάθλιψης μέσα στον πρώτο χρόνο μετά τη γέννα. Η κατάσταση αυτή λέγεται επιλόχειος πατρική κατάθλιψη.

Γράφει ο Μιλτιάδης Π. Βασιλειάδης, Ψυχίατρος της Κινητής Μονάδας Ψυχικής Υγείας Χίου του Κέντρου Παιδιού και Εφήβου

Η εγκυμοσύνη δεν αφορά μόνο τη μητέρα και το παιδί. Είναι μία πρόκληση και για τον πατέρα, που πρέπει να προσαρμοστεί σε έναν διαφορετικό ρόλο και σε μία διαφορετική ταυτότητα. Ο πατέρας προσπαθεί να προσαρμοστεί σε ένα περιβάλλον που αλλάζει γρήγορα. Σε ένα παιδί που τρέχει για να γεννηθεί και ο ίδιος δεν το νιώθει να μεγαλώνει, όπως το νιώθει η μαμά μέσα της. Η προσαρμογή του μετά τη γέννα πρέπει να γίνει πολύ γρήγορα. Συχνά, οι μέλλοντες μπαμπάδες μιλούν για κάποια στιγμή-κλειδί, που το παιδί γίνεται πραγματικό και σταματάει να είναι φαντασία. Κάποιοι το νιώθουν πριν, κάποιοι μετά τη γέννα. Τότε, μιλούν και για όλα τα ευχάριστα όνειρα που κάνουν για την οικογένειά τους, για όλες τις ευχές και επιθυμίες τους.

Ταυτόχρονα, είναι αναμενόμενο ο μπαμπάς να αισθάνεται άγχος, καθώς βλέπει μπροστά του πολλές ευθύνες να έρχονται πολύ γρήγορα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η προσαρμογή γίνεται χωρίς σοβαρά προβλήματα. Οι μπαμπάδες βιώνουν το φυσιολογικό άγχος της τεκνοποίησης. Μπορεί κάποια βράδια να μείνουν άυπνοι. Ίσως είναι λίγο πιο νευρικοί και απότομοι για ένα μικρό διάστημα. Και ίσως κλειστούν λίγο περισσότερο στον εαυτό τους. Σε κάθε περίπτωση, όμως, αυτό δεν επεμβαίνει στην ικανότητά τους να εργάζονται αποδοτικά ή να σχετίζονται με άλλους ανθρώπους.

Μερικές φορές, όμως, ο πατέρας μπορεί να θυμώνει ευκολότερα, να προβαίνει σε επικίνδυνες συμπεριφορές, όπως κατάχρηση αλκοόλ ή ουσιών, να εμφανίσει διάφορα σωματικά συμπτώματα, όπως πονοκεφάλους δυσπεψία και άλλα. Άλλοι μπαμπάδες μπορεί να μην έχουν ενέργεια για να πάνε στη δουλειά τους ή μπορεί να δουλεύουν πολύ περισσότερο από το φυσιολογικό. Μπορεί να έχουν προβλήματα στη συγκέντρωση, στον ύπνο ή στην όρεξη για φαγητό. Ένας μπαμπάς, που βιώνει πατρική κατάθλιψη, τελικά μπορεί να αποσύρεται από τη γυναίκα του ή και από το παιδί, καθώς δυσκολεύεται να συνδεθεί μαζί τους.

Έχουν παρατηρηθεί αρνητικές συνέπειες σχετικά με την πατρική κατάθλιψη στην ψυχική υγεία του παιδιού, καθώς και στην ψυχοκοινωνική του ανάπτυξη. Αυτό που δυσχεραίνει την κατάσταση είναι ότι ο κοινωνικός ρόλος του πατέρα, μετά την εγκυμοσύνη της γυναίκας του, είναι τέτοιος που συχνά είναι αναμενόμενο από αυτόν να σηκωθεί, να το “καταπιεί” και να συνεχίσει.

Η κλινική κατάθλιψη δεν είναι κάτι που “καταπίνεται” από οποιοδήποτε φύλο. Αντίθετα, είναι μια κατάσταση στην οποία μπορούν να γίνουν πάρα πολλές παρεμβάσεις. Αν η κατάσταση αυτή σάς ακούγεται γνώριμη, είναι σημαντικό να επισκεφθείτε έναν ειδικό ψυχικής υγείας.

Πηγή άρθρου: Κέντρο Παιδιού & Εφήβου