Ένας καλλιτέχνης δίνει όλο του το είναι στην τέχνη του, μεταδίδοντας ολόκληρο τον εσωτερικό του ψυχισμό στο κοινό. Έντονα συναισθήματα, βιώματα και σκέψεις, που πολλές φορές ούτε εμείς οι ίδιοι δεν είχαμε νιώσει,.ζήσει ή σκεφτεί κορυφώνονται με τον πιο μαγικό τρόπο μέσα από την τέχνη, δημιουργώντας έναν νέο κόσμο, μακριά από τη δική μας πραγματικότητα, αλλά ταυτόχρονα τόσο κοντά σε εμάς και στη ζωή μας. Και αυτό ακριβώς κάνει ο Lewis Capaldi.

Παρακολουθώντας ένα απόσπασμα από πρόσφατη συναυλία του, συνειδητοποίησα ότι ο καλλιτέχνης πάνω από όλα είναι άνθρωπος. Δεν είναι ένα θεοποιημένο «είδωλο», απομακρυσμένο από τον κόσμο, με μία εικόνα αψεγάδιαστη και μακρινή από κάθε άλλο «απλό» άνθρωπο. Ίσως, ως κοινό, να έχουμε συνηθίσει να τοποθετούμε σε «βάθρο» τους καλλιτέχνες,.καθώς πολλές φορές αυτοί οι ίδιοι τείνουν να κρύβουν την «ανθρώπινη» πλευρά τους. Ωστόσο, αυτή ακριβώς η ανθρώπινη πλευρά είναι που μας συνδέει μαζί τους. Και, ίσως, αυτό είναι που κάνει τον Lewis Capaldi πραγματικό καλλιτέχνη.

Όταν, τραγουδώντας το Someone You Loved, η φωνή του «έσπασε» και «έχασε» τον έλεγχο του σώματός του, εξαιτίας του συνδρόμου Tourette και της κρίσης πανικού, δεν υπήρξε καμία περίεργη σιωπή, καμία αμηχανία, καμία δόση κριτικής.-κάτι που σήμερα μπορεί να φαντάζει περίεργο. Το κοινό συνέχισε να τραγουδάει μελωδικά το ρεφρέν του τραγουδιού, ενώ ο Lewis Capaldi στεκόταν επάνω στη σκηνή, χωρίς τη δύναμη της φωνής του. Αυτό, όμως, δεν είχε καμία σημασία. Ο Lewis Capaldi στηριζόταν στιβαρά στα πόδια του με τη δύναμη του κόσμου.

Αυτή είναι η σημασία του πραγματικού καλλιτέχνη και αυτή ακριβώς η σημασία της σχέσης του με το κοινό. Βλέποντας τον Lewis Capaldi να μοιράζεται με τους θαυμαστές του την ευάλωτη πλευρά του,.τον δικό του «γολγοθά», με πλημμύρισαν δεκάδες συναισθήματα και σκέψεις. Πώς ένας άνθρωπος έχει τη δύναμη να δείξει, μπροστά σε χιλιάδες κόσμου, την «αδυναμία» του; Πώς έχει τη δύναμη να συνεχίσει να μάχεται, όντας ευάλωτος,.μπροστά σε ένα κοινό που κρέμεται από τα χείλη του; Αυτό είναι που θαυμάζω στον Lewis Capaldi. Το ότι δεν τα παρατά. Κανένα σύνδρομο και καμία δυσκολία δεν μπόρεσε να σταθεί εμπόδιο στο να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα.

Ένας καλλιτέχνης λειτουργεί αναπόφευκτα ως πρότυπο. Μπορεί να σου δώσει το κίνητρο να συνεχίσεις, ακόμα και να αλλάξεις φιλοσοφία ζωής, να σου δώσει δύναμη και να σε κάνει να νιώσεις και να εξωτερικεύσεις συναισθήματα, που βρίσκονται βαθιά κρυμμένα μέσα σου. Να σε κάνει να ταυτιστείς μαζί του και να περάσεις, πλάι σε αυτόν, κάθε δύσκολη, εύκολη, ευχάριστη ή δυσάρεστη στιγμή της ζωής σου. Κι αυτό ακριβώς κάνει ο Lewis Capaldi. Μοιράζοντας όλο του τον εαυτό με το κοινό, ακόμα και στις πιο ευάλωτες και δύσκολες στιγμές του,.καταφέρνει και μας διδάσκει ένα σπουδαίο μάθημα ζωής: Όταν κάποιος έχει τη θέληση, μπορεί να καταφέρει τα πάντα.