Home / Good Life  / Art & Culture  / Ιστορίες και μουσικές του δρόμου με τους Γιαγκίνηδες

Ιστορίες και μουσικές του δρόμου με τους Γιαγκίνηδες

Γιαγκίνηδες
Ο Παναγιώτης και ο Σπύρος, γνωστοί και ως Γιαγκίνηδες, είναι δύο μουσικοί, που θα συναντήσεις να ερμηνεύουν στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, από τα Κάστρα μέχρι τους Κήπους του Πασά κι από την Παραλία μέχρι το Σέιχ Σου. Μέσα από τις ρεμπέτικες μελωδίες τους, εξιστορούν τις δικές τους εμπειρίες και όλα τα μαθήματα που τους δίδαξε ο δρόμος.

 

Οι Γιαγκίνηδες είναι ένα μουσικό σχήμα, που λατρεύει να ερμηνεύει ρεμπέτικα τραγούδια. Αν κάνεις μία βόλτα στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, σίγουρα κάπου θα τους πετύχεις. Το πάθος τους για τη μουσική αποτυπώνεται ακόμα και στο όνομά τους –“γιαγκίνι” σημαίνει κάψα και οι ρεμπέτες χρησιμοποιούσαν τη λέξη μεταφορικά, περιγράφοντας το ερωτικό πάθος… Τώρα, ο Παναγιώτης και ο Σπύρος ξεκινούν μία νέα διαδρομή. Κυκλοφορούν τον πρώτο τους δίσκο, κλείνοντας σε αυτόν όλες τις ιστορίες που έζησαν στον δρόμο, και μας προσκαλούν να τους ακολουθήσουμε!

 

Γιαγκίνηδες

 

Πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε με τη μουσική και γιατί επιλέξατε το ρεμπέτικο;

Ξεκινήσαμε να ασχολούμαστε με τη μουσική σε μικρή ηλικία, ως μαθητές σε ωδεία. Με το ρεμπέτικο αρχίσαμε να ασχολούμαστε σοβαρά από όταν ξεκινήσαμε το πανεπιστήμιο, το 2018-2019.

 

Πώς γνωριστήκατε και ποιο ήταν το κοινό σημείο που σας ένωσε και σας έκανε να δημιουργήσετε τους Γιαγκίνηδες;

Γνωριστήκαμε στο Πανεπιστήμιο και έτσι αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε τους Γιαγκίνηδες. Έτυχε και οι δύο να ψάχνουμε για κάποιο άτομο, ώστε να δημιουργήσουμε ένα μουσικό σχήμα, καθώς ενδιαφερόμασταν και οι δύο για το ρεμπέτικο. Μέσω μίας κοινής φίλης, λοιπόν, που μας έφερε σε επαφή, ξεκινήσαμε σιγά σιγά τις συναντήσεις και έπειτα τις πρόβες.

 

 
Τι είναι αυτό που σας “τράβηξε” στο να ερμηνεύετε στον δρόμο;

Στην αρχή δεν παίζαμε στον δρόμο. Τον πρώτο χρόνο ξεκινήσαμε να παίζουμε σε μικρά μαγαζιά και ταβερνάκια. Ωστόσο, τον δεύτερο χρόνο αρχίσαμε να απογοητευόμαστε, κυρίως από τη συμπεριφορά των ιδιοκτητών τους, όσον αφορά στα μεροκάματα, αλλά και τη μεταξύ μας σχέση. Έτσι, καταλάβαμε ότι η κατάσταση αυτή δε θα προχωρούσε. Μετά από μερικές αποτυχημένες συνεργασίες και μετά από τη γνωριμία μας με κάποια παιδιά που έπαιζαν στον δρόμο, αποφασίσαμε να το δοκιμάσουμε. Σιγά σιγά είδαμε ότι το να παίζουμε στον δρόμο έχει απήχηση. Ο κόσμος το αποδέχεται και το αγαπάει. Είδαμε, επίσης, ότι μπορείς να ζήσεις από αυτό, χωρίς, όμως, να έχεις κάποιο αφεντικό πάνω από το κεφάλι σου. Αυτό μας χαροποίησε και, εφόσον ήμασταν ευχαριστημένοι, αποφασίσαμε να το κάνουμε συστηματικά, ως δουλειά πλέον.

 

Γιαγκίνηδες

 

Τι σας έχει μάθει ο δρόμος;

Από αυτά τα τρία χρόνια που παίζουμε ρεμπέτικο στον δρόμο, έχουμε μάθει πολλά πράγματα. Αρχικά, ο δρόμος μας έκανε τους μουσικούς που είμαστε σήμερα, με όλη τη σημασία της έννοιας. Ο δρόμος μας ένωσε σαν σχήμα, αλλά, πρωτίστως, μας σκληραγώγησε. Μάθαμε να ερμηνεύουμε μέσα σε δύσκολες συνθήκες, όπως κρύο, ζέστη και απρόσμενες ενοχλήσεις από περαστικούς. Ο δρόμος μάς έμαθε να επικοινωνούμε με τον κόσμο και αυτή η επικοινωνία έγινε κομμάτι του χαρακτήρα των Γιαγκίνηδων. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι αυτή η αλληλεπίδραση, κατά κάποιον τρόπο, μας έκανε αφεντικά του εαυτού μας. Μας έδωσε πειθαρχία σαν σχήμα και σαν μουσικούς, αλλά και σαν άτομα ξεχωριστά. Νιώθουμε ότι χρωστάμε στον δρόμο και ότι οι εμπειρίες μας από αυτόν είναι εκείνες που μας έφτασαν εδώ που είμαστε σήμερα.

 

Για αυτό αποφασίσατε να τιτλοφορήσετε τον πρώτο δίσκο σας “Άνθρωποι του Δρόμου”;

Μας φάνηκε ωραίο σαν ιδέα να γράψουμε τραγούδια για τους ανθρώπους που γνωρίσαμε στον δρόμο και που μας έκαναν να προβληματιστούμε. Άνθρωποι καθημερινοί και απλοί, αλλά ταυτόχρονα με ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που μας έκανε εντύπωση. Έτσι, θελήσαμε να τραγουδήσουμε για αυτό και να τους αφιερώσουμε ένα τραγούδι. Από αυτό προέκυψε και το όνομα “Άνθρωποι του Δρόμου” και το όλο concept πίσω από αυτό.

 

 
Πρόσφατα κυκλοφόρησε και το πρώτο κομμάτι του δίσκου, με τίτλο “Έμπορας”. Τι ήταν αυτό που σας έκανε να το ξεχωρίσετε;

Ο “Έμπορας” είναι το πρώτο κομμάτι του δίσκου και το ξεχωρίσαμε, γιατί νιώσαμε ότι είναι ένα τραγούδι για έναν άνθρωπο που σίγουρα πολύς κόσμος έχει τύχει να έρθει σε επαφή μαζί του. Ένας έμπορος, λίγο λαμόγιο, που θέλει να πιάσει την καλή. Είναι καλός σε αυτό που κάνει, αλλά ο πραγματικός του χαρακτήρας είναι δύσκολο να κρυφτεί, οπότε δεν τα καταφέρνει. Και όλο παίρνει δανεικά και όλο λέει πως κάποιος του χρωστά. Μας άρεσε πολύ μουσικά και, γενικότερα, ο έμπορας σαν χαρακτήρας είναι και κάπως κωμικοτραγικός. Έτσι, αποφασίσαμε να βγει πρώτο αυτό. Και η αλήθεια είναι ότι έχει απήχηση. Ο κόσμος ταυτίζεται με το ότι κάπου, κάπως, κάποτε γνώρισε έναν τέτοιον άνθρωπο.

 

 
Τι θέλετε να μεταδώσετε στο κοινό με τον επερχόμενο δίσκο σας και πότε να περιμένουμε την κυκλοφορία του;

Γενικότερα, μέσα από τον δίσκο μας θέλουμε να δώσουμε στον ακροατή να καταλάβει πώς είναι ο δρόμος. Να καταλάβει πώς είναι να παίζεις μουσική στον δρόμο και τις εμπειρίες μας. Να καταλάβει ότι ο δρόμος είναι ένας άλλος κόσμος, που δεν μπορείς να τον γνωρίσεις, αν δεν παίξεις μουσική στον δρόμο. Έτσι, ο ακροατής, μέσα από τις δικές μας εμπειρίες και συναναστροφές, παίρνει μια μικρή γεύση για το τι εστί δρόμος. Με αυτόν τον τρόπο, ελπίζουμε ο κόσμος να εκτιμήσει περισσότερο τους μουσικούς του δρόμου, γιατί -καλώς ή κακώς- υπάρχει ένα μέρος του κοινού που τους αποδοκιμάζει και δεν μπαίνει στη διαδικασία να τους γνωρίσει.

 

Από τις μέχρι στιγμής εμφανίσεις σας, υπάρχει κάποια στιγμή αλληλεπίδρασης με το κοινό που σας συγκίνησε ιδιαίτερα;

Μια αρκετά συγκινητική/συναισθηματικά φορτισμένη στιγμή και για τους δυο μας είναι όταν έρχεται κάποιος που έχει χάσει κάποιον δικό του άνθρωπο και μας λέει ότι του τον θυμίσαμε. Είτε με κάποιο τραγούδι που παίξαμε, είτε ακόμα και με τον τρόπο που το παίξαμε. Είναι πολύ συγκινητικό και ωραίο που, κατά κάποιον τρόπο, μπόρεσες σαν καλλιτέχνης να ξυπνήσεις μια τέτοιου είδους ανάμνηση στον άλλον.

 

 
Πώς ονειρεύεστε το μέλλον σας στη μουσική;

Το μέλλον μας στη μουσική το βλέπουμε πολύ θετικά. Συνεχίζουμε με τον δίσκο και σε δύο-τρεις εβδομάδες θα έχουν βγει και τα οχτώ κομμάτια του. Προσπαθούμε, όσο μπορούμε, να οργανώνουμε lives, είτε σε μαγαζιά, είτε από μόνοι μας, όπως κάνουμε στους Κήπους του Πασά. Έτσι, ο κόσμος μπορεί να μας ακούσει, να χορέψει, να περάσει καλά και να γνωριστούμε μέσα από τη μουσική. Αυτό μας αρέσει πολύ και θέλουμε να το φτάσουμε σε όσο μεγαλύτερη κλίμακα γίνεται. Δηλαδή, να μαζεύεται όλο και περισσότερος κόσμος και να περνάει καλά, ακούγοντας μουσική. Να προσφέρουμε κέφι και χαρά στον κόσμο!

 

Βρείτε τους Γιαγκίνηδες σε:

IG: @giagkinides

FB: @giagkinides

YouTube: @giagkinides

 

Κεντρική φωτογραφία: ©Στέφανος Ράπτης

[email protected]

“I always loved aesthetics. Not particularly fashion. But an idea of Beauty.” Miuccia Bianchi Prada