Home / Cozyhome  / Cozy Meets  / Ζήσης Παπαμίχος: Αρχιτεκτονική με ταυτότητα

Ζήσης Παπαμίχος: Αρχιτεκτονική με ταυτότητα

cozy vibe cozy meets papamichos

H αρχιτεκτονική ταυτότητητά του είναι ευδιάκριτη και ταξιδεύει μακριά… 

Ο αρχιτέκτων μηχανικός Ζήσης Παπαμίχος, είναι αεικίνητος, δημιουργικός και αναμφισβήτητα ταλαντούχος, αφού κατάφερε να επεκτείνει τις επαγγελματικές του δραστηριότητες μέχρι τη Μόσχα, ιδρύοντας εκεί τη νέα του αρχιτεκτονική στέγη και ξεχωρίζει μέσα από έργα, ικανά να ταξιδέψουν πολύ μακριά…

 

Έχετε σπουδάσει αρχιτεκτονική στο Α.Π.Θ, καθώς και σκηνογραφία στην Αρχιτεκτονική Σχολή της Φλωρεντίας. Οι συγκεκριμένες σπουδές ήταν για εσάς παιδικό όνειρο; Πόσο στενή είναι η συνάφεια ανάμεσα στις δύο φαινομενικά διαφορετικές κατευθύνσεις;

Δε θα έλεγα πως η Αρχιτεκτονική ήταν παιδικό όνειρο, αλλά αποτέλεσμα κάποιων συγκυριών που τελικά με οδήγησαν σε αυτήν. Από μικρό παιδί, είχα μια έφεση στη ζωγραφική. Σχεδίαζα και ζωγράφιζα παντού και τα πάντα. Τετράδια, θρανία, τοίχους και οποιαδήποτε καθαρή επιφάνεια, ήταν μια αφορμή για να εκφράσω την έμφυτη καλλιτεχνική μου ανησυχία. Στα 16 μου γνώρισα τον μαγικό κόσμο των εργοταξίων και των μηχανικών, καθώς εργαζόμουν τα καλοκαίρια σε μια οικοδομή που ανεγειρόταν στη γειτονιά μου. Τότε αντίκρισα για πρώτη μου φορά αρχιτεκτονικά σχέδια. Μια τυπική κάτοψη ορόφου, που ήταν καρφωμένη σε έναν τούβλινο τοίχο του εργοταξίου, έμελλε να γίνει η αφορμή για να συνειδητοποιήσω με δέος, πως γύρω μου χτιζόταν ένα κτίριο που είχε οραματιστεί και σχεδιάσει κάποιος αρχιτέκτονας. Η αποτύπωση μιας αρχικής ιδέας σε ένα χαρτί, ο μετέπειτα σχεδιασμός και η τελική υλοποίησή του σχεδίου σε κτίριο, ήταν κάτι πρωτόγνωρο και μεγαλειώδες για μένα. Οδηγήθηκα ενστικτωδώς κατά κάποιο τρόπο στην Αρχιτεκτονική, ανακαλύπτοντας κατά τη διάρκεια των σπουδών μου, το μεγαλείο της κλίμακάς της. Γνώρισα τα έργα του Le Corbusier και του Mies Van der Rohe, που σχεδίαζαν από πόλεις ολόκληρες μέχρι μια απλή καρέκλα.

 

Αναζητώντας με ποιο κομμάτι της Αρχιτεκτονικής θα ασχοληθώ, συλλάμβανα πολλές φορές τον εαυτό μου στο σινεμά, να με απορροφά περισσότερο το πώς είναι διακοσμημένο ένα σπίτι της εποχής του ‘60, παρά η υπόθεση της ταινίας. Με έλκυε μονίμως αυτή η μικρή κλίμακα της αρχιτεκτονικής που είναι πιο προσιτή στην ανθρώπινη κλίμακα. Η διπλωματική μου εργασία είχε σαν θέμα “Υπόγειο night club στην Πλατεία Ελευθερίας Θεσσαλονίκης” το οποίο μάλιστα θεωρήθηκε αρκετά προκλητικό σαν θέμα για το ερευνητικό πεδίο ενός αρχιτέκτονα. Οι μετέπειτα σπουδές στην Αρχιτεκτονική Σχολή της Φλωρεντίας, μου άλλαξαν τελείως την αντίληψη για την Αρχιτεκτονική που γνώριζα. Θεατρικά σκηνικά, interior design και βιομηχανικός σχεδιασμός άρχισαν να μονοπωλούν το ενδιαφέρον μου. Με αυτόν τον τρόπο ξαναβρήκα την χαμένη ελευθερία σκέψης, έκφρασης και σχεδιασμού, χωρίς όρια από Οικοδομικούς Κανονισμούς και Πολεοδομίες.

 

cozy vibe cozy meets papamichos

Zήσης Παπαμίχος

 

Το 2012 επιλέξατε ως νέα βάση του αρχιτεκτονικού σας brand name την Αθήνα, ενώ το 2015, ιδρύσατε ένα νέο αρχιτεκτονικό γραφείο στη Μόσχα. Γιατί επιλέξατε τον συγκεκριμένο προορισμό; Οι τρέχουσες οικονομικές συνθήκες επηρέασαν σε κάποιον βαθμό αυτή την απόφαση;

Η δημιουργία νέου παραρτήματος του αρχιτεκτονικού μου γραφείου στη Μόσχα, προέκυψε για τη σωστή και συνεπή παρακολούθηση projects που βρίσκονται σε εξέλιξη εδώ και 2 χρόνια στη Ρωσία, και υποστηρίζεται από συνεχείς επισκέψεις μου για την επίβλεψή τους. Αυτή τη στιγμή, κατασκευάζεται ένα συγκρότημα κατοικίας σε προάστιο της Μόσχας πολύ κοντά στο κέντρο, ενώ ταυτόχρονα σχεδιάζεται στο αρχιτεκτονικό γραφείο της Μόσχας υπό την καθοδήγησή μου, η εταιρική ταυτότητα για τη δημιουργία μιας αλυσίδας φροντιστηρίων ξένων γλωσσών, καθώς ελάχιστοι Ρώσοι μιλούν την αγγλική γλώσσα. Το interior design των φροντιστηρίων, επιμελείται το γραφείο μου στην Αθήνα, σε συνεργασία με αρχιτέκτονες που βρίσκονται στη Μόσχα.

Το σύστημα δόμησης στη Ρωσία είναι τελείως διαφορετικό από αυτό που γνωρίζουμε στην Ελλάδα και τον υπόλοιπο δυτικό κόσμο. Το κράτος ορίζει τις τιμές της κατασκευής και οι προδιαγραφές που θέτει, είναι πολύ αυστηρές και συνεχώς ελεγχόμενες από αρμόδιους μηχανικούς. Γι’ αυτόν τον λόγο επιλέχθηκαν συνεργάτες αρχιτέκτονες, οι οποίοι γνωρίζουν τις πολύ αυστηρές πολεοδομικές διατάξεις και προδιαγραφές που ορίζει το κράτος, για τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων. Γνώμονας της δημιουργίας νέου αρχιτεκτονικού γραφείου στη Μόσχα, ήταν κυρίως η ανάπτυξη και η εδραίωση, σε μια ταχύτατα αναπτυσσόμενη αγορά όπως είναι η Ρωσία.

 

Έχετε αναλάβει την αρχιτεκτονική μελέτη και κατασκευή των διασημότερων café bar, εστιατορίων και νυχτερινών κέντρων σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα. Τι σας εμπνέει κάθε φορά σε έναν χώρο, και τι λαμβάνετε υπόψιν για την τελική του διαμόρφωση;

Βασικό κριτήριο στην τελική διαμόρφωση ενός χώρου, αποτελεί πάντα ο ιδιοκτήτης του καταστήματος που ορίζει ουσιαστικά και το concept. Αν παρατηρήσει κανείς τα projects του γραφείου μου, θα διαπιστώσει πως είναι όλα διαφορετικά μεταξύ τους. Δεν έχω δηλαδή κάποια αισθητική “μανιέρα” που να με βοηθάει ή να με εκφράζει. Το κάθε κατάστημα αποτελεί ουσιαστικά ένα sur mesure project, το οποίο σχεδιάζεται πάνω στα “μέτρα” του ιδιοκτήτη, με βασικό γνώμονα το τελικό σκηνογραφικό αποτέλεσμα. Υπάρχουν δηλαδή ιδιοκτήτες που γνωρίζουν ακριβώς τι θέλουν, και μου ζητούν να μεταφράσω σε σχέδια και να υλοποιήσω στην πράξη το όραμά τους. Είναι μεγάλη πολυτέλεια για μένα, να γνωρίζει ο πελάτης ακριβώς τι θέλει. Φυσικά υπάρχουν και ιδιοκτήτες που εμπιστεύονται μεγάλος μέρος του αισθητικού αποτελέσματος σε μένα, κάτι που ανεβάζει πολύ το βαθμό δυσκολίας επίλυσης του προβλήματος.

Στο “Soleto στη Γλυφάδα οι ιδιοκτήτες κρατούσαν κλειστό επί 2 χρόνια το κατάστημά τους, προσπαθώντας να βρούνε την ιδανική αισθητική λύση μέσω αρκετών αρχιτεκτονικών ελληνικών και διεθνών γραφείων. Όταν τελικά απευθύνθηκαν σε μένα, η πρότασή μου τους βοήθησε τελικώς να ξεδιαλύνουν το τελικό concept. Αντίθετα, στο ξενοδοχείο “Montanema Handmade Village” οι ιδιοκτήτες ήξεραν ακριβώς τι ήθελαν με την παραμικρή λεπτομέρεια, και ουσιαστικά με καθοδήγησαν αυτοί στο τελικό αποτέλεσμα. Στην περίπτωση του “Belle Amie περάσαμε ώρες ατελείωτες με τον ιδιοκτήτη συζητώντας μαζί, ποιο θα ήταν το ιδανικό concept για το συγκεκριμένο ακίνητο, πάντα σκεπτόμενοι την εμπορικότητα του τελικού αποτελέσματος που αποτελεί και τον κινητήριο μοχλό για τον σχεδιασμό.

Δεν μου αρέσει να σχεδιάζω bar, café ή εστιατόρια που να έχουν μια πρωτοποριακή άποψη απλώς και μόνο για να εντυπωσιάσουν, να κάνουν μόδα ή να δημοσιευτούν σε περιοδικά design ή σε κάποια blogs. Bασική μου επιθυμία είναι το τελικό αποτέλεσμα να αρέσει καταρχήν στον κόσμο, στους πελάτες του καταστήματος, και να γίνει επιτυχία για μεγάλο χρονικό διάστημα. Υπάρχουν ακόμη καταστήματα τα οποία σχεδιάστηκαν από το γραφείο μου πριν από 8 ή 10 χρόνια, και παραμένουν άθικτα χωρίς την παραμικρή αισθητική αλλαγή, συνεχίζοντας την επιτυχημένη τους πορεία. Αυτό είναι το βασικό κριτήριο στον σχεδιασμό του κάθε project. Η διαχρονική του επιτυχία.

 

cozy vibe cozy meets papamichos

Belle Amie

 

cozy vibe cozy meets papamichos

Soleto

 

cozy vibe cozy meets papamichos

Club Vogue

 

Έχετε υπάρξει υποψήφιος σε διεθνείς διαγωνισμούς όπως τα “Restaurant & Bar Design Awards” στην κατηγορία “Best Interior Designed Restaurant in Asia”, για το εστιατόριο ALATI, Divine Greek Cuisine στη Σιγκαπούρη. Μιλήστε μας για τη συγκεκριμένη εμπειρία. 

Η πρόταση για τον σχεδιασμό του “Alati, Divine Greek Cuisine” στη Σιγκαπούρη, ήρθε από δύο Έλληνες επιχειρηματίες, οι οποίοι ταξιδεύουν πολύ ανά τον κόσμο. Το concept ήταν σχετικά απλό -να σχεδιαστεί ένα ελληνικό εστιατόριο- καθώς οι κάτοικοι της Σιγκαπούρης αρέσκονται αρκετά στη μεσογειακή κουζίνα. Όταν επισκεφτήκαμε την πόλη με τους ιδιοκτήτες πέρυσι το καλοκαίρι, πριν ακόμη αποφασιστεί ποιο κατάστημα θα στεγάσει την ιδέα τους, διαπιστώσαμε πως το βιοτικό επίπεδο της Σιγκαπούρης είναι πολύ υψηλό, καθώς για πολλοστή χρονιά, παραμένει η πιο ακριβή πόλη στον κόσμο, και οι παροχές στα υπάρχοντα εστιατόρια είναι πάρα πολύ καλές. Όταν πλέον βρέθηκε ο χώρος, η πρώτη μου δουλειά μόλις επέστρεψα στην Ελλάδα, ήταν να ταξιδέψω στη Μύκονο και τη Σαντορίνη, τις οποίες είχα επισκεφτεί και παλαιότερα, απλώς αυτή τη φορά πήγαινα να τις δω με άλλο “μάτι”. Έμεινα σχεδόν ένα μήνα, παρατηρώντας και μελετώντας τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά των δύο νησιών και των εστιατορίων τους, των οποίων οι παροχές είναι και αυτές πάρα πολύ υψηλές, καθότι αποτελούν παγκόσμιους προορισμούς. Η επιστροφή στο σχεδιαστήριο ήταν μια αρκετά δύσκολη αλλά δημιουργική διαδικασία. Πώς να χωρέσει ένα ολόκληρο ελληνικό νησί σε ένα κατάστημα 180m2; Συμπτωματικά είδα ένα κυκλαδίτικο ειδώλιο στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης στην Αθήνα, και τότε μου ήρθε η ιδέα να απλουστεύσω το τελικό αποτέλεσμα. Με αυτόν το τρόπο γεννήθηκε στο μυαλό μου το “Alati. Συνήθως κάποιο εξωτερικό οπτικό ερέθισμα, είναι που μου δίνει τη σπίθα για να αρχίσω να σκέφτομαι το τελικό αποτέλεσμα. Ο συνδυασμός της απλότητας και της κομψότητας που παρατήρησα στην κυκλαδική τέχνη, με βοήθησε να ξεκαθαρίσω μέσα μου τα πάντα γύρω από το “Alati”. Χρησιμοποίησα λευκούς ανάγλυφους τοίχους, όπως οι ασπρισμένοι πετρόχτιστοι τοίχοι των Κυκλάδων, λαδομπογιές στα ξύλινα δάπεδα και χτιστούς καναπέδες όπως έχουν στις κυκλαδίτικα νησιά, για να μην τους παρασέρνουν τα μελτέμια.

 

Η κατασκευή του καταστήματος ήταν μια εξαιρετικά επίπονη διαδικασία. Χρειάστηκε να ταξιδέψω αρκετές φορές στη Σιγκαπούρη, όπου η συνολική διάρκεια της πτήσης ξεπερνούσε πολλές φορές τις 20 ώρες, το jet lag κρατούσε κάποιες μέρες, και φυσικά οι θερμοκρασίες και η υγρασία εν μέσω καλοκαιριού, ήταν πρωτόγνωρες για μένα. Επιστρέφοντας στο γραφείο, η διαδικασία της παρακολούθησης του εργοταξίου ήταν μια πρόκληση, καθώς έπρεπε να ξυπνάω σχεδόν κάθε μέρα στις 4 τα ξημερώματα, γιατί λόγω της διαφοράς της ώρας έπρεπε να είμαστε σε συνεχή επικοινωνία με τους κατασκευαστές μέσω τηλεφώνων, e-mail και τηλεδιασκέψεων μέσω skype. Το τελικό αποτέλεσμα που αποτυπώθηκε στα χαμόγελα των ιδιοκτητών, ήταν η μεγαλύτερη ανταμοιβή μου.

 

Η υποψηφιότητα του καταστήματος σαν “Best Interior Designed Restaurant in Asia” στα “Restaurant and Bar Design Award” σαφώς με κολάκευσε ιδιαίτερα, σαν μια αναγνώριση από συναδέλφους και ειδικούς κριτές στο είδος αυτό, αλλά περισσότερο με ενδιαφέρει η εμπορική και διαχρονική επιτυχία ενός εστιατορίου, παρά η βράβευσή του. Νιώθω πως παίρνω το πρώτο βραβείο όταν βλέπω την ικανοποίηση στο πρόσωπο του ιδιοκτήτη, και αυτό μου φτάνει.

cozy vibe cozy meets papamichos

Alati, Divine Greek Cuisine

 

[email protected]

Οne quote, my point of view... “Let me live, love, and say it well in good sentences” Sylvia Plath