Γιατί οι μπαμπάδες είναι απαραίτητοι για την ανάπτυξη του παιδιού.

Η εικόνα του μπαμπά απόντα από την ανατροφή του παιδιού έχει αλλάξει ριζικά τα τελευταία χρόνια. Σε παλαιότερες δεκαετίες ο πατέρας είχε διακοσμητικό ρόλο στη ζωή του παιδιού και ασχολιόταν ελάχιστα μαζί του. Η στιβαρή του παρουσία, τον ήθελε θεατή στη ζωή του παιδιού του και όχι πρωταγωνιστή. Σήμερα, ευτυχώς η κοινωνία συνειδητοποιεί πόσο σπουδαίος είναι ο ρόλος του πατέρα και οι μπαμπάδες συμμετέχουν ενεργά στην ανατροφή των παιδιών τους.

Οι σύγχρονοι μπαμπάδες καλούνται να πάρουν τη θέση που τους αρμόζει στο οικογενειακό σύστημα και να αποφορτίσουν τη μητέρα από τις ευθύνες που έχει.

Η πατρική παρουσία είναι σημαντική από τη βρεφική ηλικία. Αν ο πατέρας είναι παρών μπορεί να αντιληφθεί τις ανάγκες του βρέφους και να ανταποκριθεί σε αυτές. Πατέρας και μητέρα αλληλεπιδρούν με το βρέφος και μοιράζονται τις ευθύνες. Οι οικογένειες με ίσο καταμερισμό φροντίδας για το μωρό καταφέρνουν να κάνουν το μωρό πιο εξωστρεφές και λιγότερο ανασφαλές, ώστε στο μέλλον να μπορεί να κοινωνικοποιηθεί με μεγαλύτερη ευκολία.

Η πατρική αποστέρηση, σύμφωνα με έρευνες, συνδέεται με επιθετική και παραβατική συμπεριφορά. Παιδιά που στερήθηκαν την παρουσία του πατέρα κατά την εφηβεία εκδήλωσαν αντικοινωνική και επιθετική συμπεριφορά και δυσκολία στην διαμόρφωση σεξουαλικής ταυτότητας.

Για την υγιή ψυχοσωματική εξέλιξη του παιδιού χρειάζεται και η πατρική και η μητρική φροντίδα. Σε κάθε στάδιο ανάπτυξης του παιδιού χρειάζεται τόσο τη μητέρα όσο και το πατέρα ως αντικείμενο αγάπης και ασφάλειας. Κανείς από τους δυο δεν μπορεί να αναπληρώσει τα καθήκοντα του άλλου. Κάθε ρόλος είναι ξεχωριστός και απαραίτητος για την ανάπτυξη του παιδιού.